ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΙ ΕΠΤΑ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΤΑ ΕΠΙΤΟΠΙΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

1. ΑΠΟΚ. α':1-3 Το βιβλίο γράφτηκε για περισσότερους χριστιανούς από εκείνους που ήταν στην Ασία τότε. Αυτά τα εδάφια ξεκαθαρίζουν ότι η Αποκάλυψη είναι γραμμένη για όλους τους υπηρέτες Του. Όλος ο χριστιανικός κόσμος καλείται να ακούσει αυτό το μήνυμα. Εξάλλου, όλα τα Ευαγγέλια και οι επιστολές δεν γράφτηκαν μόνο για τις τότε εκκλησίες, αλλά είναι ο Λόγος του Θεού και για τις δικές μας σημερινές εκκλησίες.

2. Στην Ασία υπήρχαν περισσότερες από επτά εκκλησίες τον καιρό του Ιωάννη.

3. Τα συγκεκριμένα πνευματικά προβλήματα δεν απασχολούσαν μόνο εκείνες τις μεμονωμένες εκκλησίες που αναφέρει.
Στα κεφάλαια β' και γ' ο Κύριος αποκαλύπτει τα προβλήματα εκείνων των εκκλησιών και βλέπουμε ότι αυτά δεν ήταν προβλήματα μόνο στην κάθε ιδιαίτερη εκκλησία. Για παράδειγμα, η Έφεσος δεν ήταν η μόνη εκκλησία που έχασε την πρώτη αγάπη. Υπήρχαν αρκετές τότε, αλλά και αργότερα μέσα στην Ιστορία, που υπέπεσαν στο ίδιο σφάλμα. Έτσι κάθε μια από εκείνες τις επιτόπιες ασιατικές εκκλησίες και γενικότερα κάθε χριστιανική εκκλησία διά μέσου των αιώνων έχει όλες αυτές τις καταστάσεις ανάμεικτες ανάμεσά τους μέχρι σ' ένα βαθμό. Αυτό είναι μία απόδειξη ότι συνεπάγονται περισσότερα κάτω από την αναφορά αυτών των τοπικών εκκλησιών.

4. Ο Ιησούς δεν πρόσφερε μια ειδική αμοιβή μόνο σ' εκείνους που νικούν από κάθε μια από εκείνες τις τοπικές εκκλησίες. Κάθε νικητής λαμβάνει μέρος σε όλες αυτές τις αμοιβές. Κάθε πιστός θα ευλογούνταν από τις αμοιβές και των επτά εκκλησιών. Αρκεί μία μικρή γνώση πάνω στο Λόγο του Θεού για να συμπεράνουμε την παραπάνω αλήθεια. Υπάρχει μία εξαίρεση και αφορά τους αγίους της αρπαγής, οι οποίοι δεν θα γευθούν το σαρκικό θάνατο και παράλληλα, η εκκλησία της Λαοδίκειας θα περάσει μέσα από τη μεγάλη θλίψη του Αντίχριστου. Έτσι οι άγιοι της Εφέσου δεν θα είναι οι μόνοι που θα φάνε από το δέντρο της ζωής (β':7), διότι στο δέντρο αυτό έχουν μέρος ΟΛΟΙ οι άγιοι που νικούν διά του Ιησού Χριστού ΑΠΟΚ. κβ':14. Κάθε χριστιανός μέσα στους αιώνες της Ιστορίας, που έχει νικήσει διά του αίματος του Ιησού, έχει κληρονομία σε όλες τις υποσχέσεις που ο Ιησούς απευθύνει στις επτά εκκλησίες.

5. Γνωρίζουμε ότι οι αυτές οι επτά εκκλησίες είναι επτά εκκλησιαστικές περίοδοι, διότι ο Ιωάννης γύρισε πίσω του, προς τη φωνή που άκουσε και η οποία έμοιαζε ως ήχος σάλπιγγας ΑΠΟΚ. α':10,12. Ο Ιωάννης ήταν εκείνη την ημέρα μέσα στην παρουσία του Κυρίου, πριν γυρίσει πίσω για να κοιτάξει προς την κατεύθυνση της φωνής. Η Κυριακή εκείνη ημέρα είναι μία περίοδος χρόνου και αφορά ιδιαίτερα το μέλλον. Όταν λοιπόν γύρισε πίσω να κοιτάξει, ουσιαστικά γύρισε να κοιτάξει πίσω στο χρόνο. Αυτό όμως δεν θα είχε νόημα να γίνει, αφού το έτος που ο Ιωάννης είδε αυτές τις οράσεις ήταν το 95 μ.Χ. περίπου. Ερχόμαστε στο συλλογισμό ότι, η Κυριακή ημέρα αφορούσε το χρονικό πλαίσιο της έλευσης του Κυρίου και ο Ιωάννης έβλεπε από εκείνο το χρονικό σημείο όλα αυτά τα γεγονότα. Έβλεπε όλη τη χριστιανική Ιστορία μέσα από επτά περιόδους. Η λέξη που μας δείχνει αυτή την οπτική από την πλευρά του Ιωάννη είναι η λέξη "στραφείς" ΑΠΟΚ. α':12. Αυτό, σε συνδυασμό μ' εκείνο που βλέπει, αφού γύρισε (επτά λυχνίες χρυσές, δηλ. επτά εκκλησίες), μας δείχνει ότι ο Ιωάννης δεν κοιτάζει πίσω από το 95 μ.Χ., αλλά πολύ-πολύ αργότερα, όταν ο Κύριος έρχεται στη γη για να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του.

6. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι επτά εκκλησίες είναι συμβολικές είναι γιατί, η εκκλησία στην Παλαιά Διαθήκη ονομαζόταν Ισραήλ, ενώ εδώ υπάρχει μία σημαντικότατη διαφορά. Ο Ιησούς μιλάει αποκλειστικά σε εκκλησίες με εθνικά ονόματα. Αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει μία νέα τάξη μέσα στο σχέδιο του Θεού. Δηλώνει την περίοδο των εθνών, από την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι το τέλος της μεγάλης θλίψης και το σφράγισμα των 144.000 Ισραηλιτών. από τη στιγμή του σφραγίσματος εκείνου ο Θεός αρχίζει να παίρνει ξανά πίσω το λαό Του, σαν μάζα σώματος, δηλ. επανέρχεται στο θέλημά Του σαν λαός.

Εκεί κλείνει η περίοδος των εθνών, όπως μας την παρουσιάζει ο απόστολος Παύλος στο :

ΡΩΜ. ια':25-27 - "Διότι δεν θέλω να αγνοήτε, αδελφοί, το μυστήριον τούτο (διά να μη υψηλοφρονείτε), ότι τύφλωσις κατά μέρος έγεινεν εις τον Ισραήλ, εωσού εισέλθη το πλήρωμα των εθνών, και ούτω πας Ισραήλ θέλει σωθή, καθώς είναι γεγραμμένον, 'Θέλει ελθεί εξ Σιών ο λυτρωτής, και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας από του Ιακώβ. Και αύτη είναι η παρ' εμού διαθήκη προς αυτούς', όταν αφαιρέσω τας αμαρτίας αυτών."

Το "πας Ισραήλ θέλει σωθή" αρχίζει με το προαναφερθέν σφράγισμα, το οποίο λαμβάνει χώρα λίγο πριν τη β' έλευση του Χριστού.

7. Καθώς μελετούσαμε το α':11 είδαμε τη συμβολική σημασία του αριθμού 7 και την τυπολογία μέσα στο Λόγο του Θεού. Θα επαναλάβουμε μόνο ότι το επτά συμβολίζει πληρότητα, τελειότητα και ολοκλήρωση.

8. ΚΑΝΕΝΑ βιβλίο στην Αγία Γραφή δεν γράφτηκε για να διαβαστεί από μία μόνο κατηγορία ανθρώπων ή για εκείνους τους πιστούς για τους οποίους και γράφτηκε.

ΡΩΜ. ιε':4 - "Διότι όσα προεγράφησαν, διά την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, διά να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών."

Α' ΚΟΡ. ι':11 - "Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν."

Β' ΤΙΜ. γ':16 - "Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης."

9. Οι επιστολές απευθύνονται στις επτά εκκλησίες στις μέρες του Ιωάννη, αλλά το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από αποκαλύψεις, που αφορούν κυρίως εσχατολογικά γεγονότα. Είναι αδιανόητο να σκεφτούμε ότι ο Θεός εστιαζόταν κυρίως στο να πληροφορήσει τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, οι οποίοι μάλιστα δεν θα βίωναν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

10. Το βιβλίο αυτό είναι προφητικό. Αυτό σημαίνει ότι περιέχει αλήθειες που αφορούν μέλλονται γεγονότα και αυτό αγκαλιάζει και τις επτά συγκεκριμένες εκκλησίες, διότι αποτελούν μέρος της προφητείας αυτού του βιβλίου ΑΠΟΚ. ιθ':10.

11. Στο τέλος του βιβλίου ο Ιησούς λέει:
ΑΠΟΚ. κβ':16 - "Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου να μαρτυρήση εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας ..."
Ποιες είναι αυτές οι εκκλησίες; Βεβαίως, ολόκληρη η Εκκλησία μέσα στο χρονικό σχεδιάγραμμα.

12. Καθένα από αυτά τα επτά μηνύματα περιέχει τη φράση : "όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγη το πνεύμα προς ΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" και "εις τον νικώντα θέλω δώση". Γνωρίζουμε ότι, αυτές είναι κατηγορίες ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με τόπο ή χρόνο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν υπήρχαν μόνο τότε, αλλά σε όλη την εκκλησιαστική Ιστορία. Η πρώτη πρόταση χρησιμοποιείται από τον Ιησού 7 φορές (πάλι το επτά!) στο Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά.

13. ΑΠΟΚ. α':19,20 Εδώ φαίνεται συμπερασματικά ότι αυτές οι επτά εκκλησίες είναι εκκλησίες που φτάνουν μέσα στο χρόνο. Ο Κύριος μιλάει στις εκκλησίες για πράγματα "που μέλλουσι να γείνωσι μετά ταύτα". Επίσης του λέει να γράψει όσα είδε, όσα είναι, και όσα θα γίνουν στο μέλλον. Τι είναι λοιπόν αυτά που γράφει ο Ιωάννης; Είναι "το μυστήριο των επτά αστέρων ... ... και τας επτά λυχνίας τας χρυσάς". Αμέσως παρακάτω ο Ιωάννης λέει ότι αυτές οι επτά λυχνίες είναι οι επτά εκκλησίες. Άρα τα γεγονότα που είναι και που πρόκειται να έρθουν ΕΙΝΑΙ οι επτά λυχνίες, δηλ. οι επτά εκκλησίες. Έτσι, οι επτά εκκλησίες είναι πραγματικότητες που είναι και που θα γίνουν. Είναι εμφανές το δέσιμο των δύο αυτών εδαφίων.

14. ΑΠΟΚ. α':20 Μιλάει για το μυστήριο των επτά αστέρων και λυχνιών και μας λέει ότι, οι επτά λυχνίες είναι οι επτά εκκλησίες. Αν οι επιστολές στα κεφάλαια β' και γ' απευθύνονταν μόνο στις επτά εκείνες εκκλησίες, τότε ποιο θα ήταν το μυστήριο; Εμπλέκεται ένα μυστήριο σ' αυτή την όραση, που μας δείχνει ότι υπάρχουν περισσότερα πράγματα, απ' ό,τι απλώς θα φαινόταν αν διαβάζαμε τις επιστολές. Η λέξη μυστήριο μας παραπέμπει σε ένα άγιο μυστικό, που ο Κύριος θέλει ν' αποκαλύψει στα παιδιά Του. Η σχέση του πιστού με τον Ιησού χαρακτηρίζεται από αποκάλυψη. Ο Κύριος αποκαλύπτει σε εμάς, στο μέτρο που εμείς επιθυμούμε να Τον πλησιάσουμε. Βάσει αυτής της επιθυμίας ο Κύριος μας λύνει τα μυστήρια, όπως ακριβώς εξηγούσε ο Ιησούς στους μαθητές Του τις παραβολές. Θα μείνουν μυστήρια άλυτα σ' εκείνους που θέλουν θρησκεία και γνωρίζουν τον Ιησού μέσω τύπων.

15. Υπήρχαν επτά μέρες στη φυσική δημιουργία. Ο Θεός χρειάστηκε επτά μέρες να τελειώσει το έργο Του, εκείνο της φυσικής δημιουργίας. Η Εκκλησία είναι η πνευματική δημιουργία Του - Α' ΚΟΡ. ε':17, ΚΟΛ. α':15. Υπάρχει λοιπόν μία διαδικασία και χρειάζεται ο απαιτούμενος χρόνος για να τελειώσει ο Θεός και εκείνο το μέρος. Η Εκκλησία για να φτάσει στο τέλος θα χρειαστεί να περάσει μέσα από αυτές τις επτά περιόδους, που συμβολίζονται με τις επτά εκκλησίες. Στο τέλος θα έχει μορφωθεί "ο υιός ο άρσεν" (ΑΠΟΚ. ιβ':5), που θα είναι "άνδρας τέλειος, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού" ΕΦΕΣ. δ':13. Το σώμα του Χριστού θα έχει λάβει και την ομοίωση που από την αρχή επιθυμούσε ο Θεός να έχει ο άνθρωπος με Αυτόν. Έχουμε λοιπόν μία πνευματική εξέλιξη και πρόοδο και αυτό εφαρμόζεται στην Εκκλησία, σαν σώμα διά μέσου των αιώνων, αλλά εφαρμόζεται και σε μεμονωμένα άτομα.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ

1. Οι επιστολές εφαρμόζονται τοπικά σε κάθε εκκλησία την εποχή εκείνη.
2. Έχουν προφητική εφαρμογή μέσα στο χρόνο σε αυτές τις επτά, διαφορετικές περιόδους της Ιστορίας της Εκκλησίας.
3. Εφαρμόζονται στην προσωπική ζωή του κάθε αγίου σε οποιοδήποτε τόπο και χρόνο.
(Περισσότερα δες στη μελέτη του εδ. α':11).

Τα γράμματα απευθύνονται στους επτά αγγέλους των εκκλησιών, αλλά δεν γράφτηκαν μόνο για άτομα ηγεσίας και για υπεύθυνους. Γράφτηκαν για καθένα που έχει "ώτα για να ακούση τι λέγη το Πνεύμα προς την εκκλησία".

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ

1. ΕΦΕΣΟΣ
Η περίοδος αυτή αρχίζει από την ημέρα της Πεντηκοστής (περ. 30 μ.Χ.) έως το 161 μ.Χ. Τότε άρχισαν δριμείς και έντονοι διωγμοί κατά των χριστιανών.

2. ΣΜΥΡΝΗ
161 μ.Χ. - 313 μ.Χ. Όπως είπαμε, η περίοδος των μεγάλων διωγμών από το ρωμαϊκό ζυγό. Το 313 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος εξέδωσε διάταγμα για να σταματήσουν οι διωγμοί.

3. ΠΕΡΓΑΜΟΣ
313 μ.Χ. - 606 μ.Χ. Το 606 ο Παπισμός εισβάλλει στην εκκλησία και ο Πάπας έγινε ο απόλυτος ηγέτης της.

4. ΘΥΑΤΕΙΡΑ
606 μ.Χ. - 1517 μ.Χ. Είναι η περίοδος των σκοτεινών αιώνων, όπου οι πάπες έκαναν κυριολεκτικά ό,τι ήθελαν και είχαν φοβερή εξουσία, αλλά και επιρροή μέσα στο ρωμαϊκό κράτος. Το 1517 ο Μαρτίνος Λούθηρος άρχισε τη Μεταρρύθμιση.

5. ΣΑΡΔΕΙΣ
1517 μ.Χ. - 1900 μ.Χ. Είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης μέχρι την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στις ΗΠΑ.

6. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
1900 μ.Χ - αρπαγή Η περίοδος αυτή περικλείει την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία, καθώς εκείνη τελειοποιείται και έρχεται στην ενότητα του Πνεύματος και της πίστεως. Στο τέλος λαμβάνει χώρα η ευλογημένη ώρα της αρπαγής.

7. ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ
Αρπαγή - Λίγο πριν την 6η σφραγίδα (όπου τότε θα έχουν μαρτυρήσει οι άγιοι της θλίψης) ΑΠΟΚ. ς':9-11. Είναι μία περίοδος 3,5 χρόνων ή 42 μηνών. Στο τέλος θα αναστηθούν και θα εισέλθουν στην παρουσία του Κυρίου. ΑΠΟΚ. ια':11,12

Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας περιέχει και τη Λαοδίκεια, οι οποίοι θα μείνουν πίσω, χάνοντας την αρπαγή, λόγω χλιαρότητας, αμαρτίας, πλάνης κλπ.

ΤΡΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΗΝΥΜΑ

1. Ο Ιησούς αποκαλύπτει ότι έχει τέλεια γνώση της κατάστασης και της στάσης τους. Γνωρίζει την καρδιά μας και βλέπει τα πάντα, όπως συμβολικά μας το δίνει ο Λόγος του Θεού στο ΑΠΟΚ. ε':6 (έχων επτά οφθαλμούς). Δεν μπορεί κανένας να κρυφθεί από τον Κύριο και αυτό μεταδίδει σε μας μετάνοια και ειλικρινή αφιέρωση. Όταν ξέρεις ότι ο Θεός βλέπει τα πάντα και σ' αυτά θα δώσεις λόγο, είσαι έτοιμος να παραιτηθείς από την υποκρισία και τη θρησκευτικότητα και να σπάσεις μπροστά στα πόδια Του. Σύμφωνα με αυτή την τέλεια γνώση ο Θεός θα ανταμείψει τον καθένα. Είναι τέλειος στον τρόπο που αμοίβει και κρίνει.

2. Το δεύτερο μέρος από το κάθε μήνυμα είναι μία προφητική αγγελία ή νουθεσία. Βλέπουμε την κάθε κατάσταση της Εκκλησίας και παράλληλα τη θέση του Ιησού πάνω σ' αυτό. Επίσης, πάντα αποκαλύπτει τι πρέπει να γίνει. Όταν ο Κύριος μας ελέγχει για κάτι, πάντα θα μας οδηγήσει στη λύση και δεν θα μας αφήσει μετέωρους να σπάμε το κεφάλι μας για το πως πρέπει να επιστρέψουμε στο θέλημά Του. Κάθε προφητεία πρέπει να εμπεριέχει αυτό το χαρακτηριστικό της οδηγίας σ' Αυτόν. Τους δίνει οδηγίες και το απαραίτητο φως για να μετανοήσουν και να προχωρήσουν. Δεν είναι η γνώση ή μόρφωση εκείνα που έχουμε πρωτίστως ανάγκη, αλλά η μετάνοια και η συντριβή. Αυτά είναι τα βήματα που θα φέρουν τη θεραπεία σε κάθε περίπτωση. Ο Ιησούς με όλη Του τη μεγαλοπρέπεια και δόξα στέκεται στην όραση του Ιωάννη λες και οι εκκλησίες και όλοι εμείς από πίσω πρέπει να ατενίσουμε την ίδια εικόνα. Έχουμε ανάγκη να ξέρουμε ότι ο Θεός μας είναι ο Κύριος των κυρίων και ο Βασιλεύς των βασιλέων. Μισεί την αμαρτία και απεχθάνεται την υποκρισία. Όλοι μας είναι καλό να ατενίζουμε σ' Αυτόν τον Κύριο, διότι αυτό δημιουργεί ένα δέος, ένα θείο φόβο, τα οποία μας κάνουν να σκεφτόμαστε σοβαρότερα ορισμένα πράγματα. Είμαστε σαν άνθρωποι επιπόλαιοι και επιρρεπείς στη σάρκα. Αυτή την ιδιότητα του Ιησού δεν πρέπει να την ξεχνάμε ποτέ.

3. Το τρίτο στοιχείο που υπάρχει σε κάθε επιστολή είναι η υπόσχεση για την αμοιβή.

β':1 - "Προς τον άγγελον της εκκλησίας της Εφέσου γράψον, Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών."

"προς τον άγγελον της εκκλησίας της Εφέσου γράψον" : Το μήνυμα αυτό απευθύνεται προς τον αγγελιοφόρο, σ' εκείνον που με τη σειρά του θα το αναγγείλει σε όλη την Εκκλησία. Ο αγγελιοφόρος, μπορεί να είναι ο υπεύθυνος στην εκκλησία, το πρεσβυτέριο ολόκληρο, προφήτης, ή ο οποιοσδήποτε πιστός που έχει αφιέρωση και προσευχή, ώστε να είναι σε θέση να ακούσει και να μεταφέρει το θέλημα του Θεού.

ΕΦΕΣΟΣ σημαίνει τέρψις, ευχαρίστηση. Αναφέρεται στον πνευματικό παράδεισο του Θεού. Μας δείχνει ότι ο Ιησούς ήταν ευχαριστημένος με τον πρώτο καρπό και εμπεριέχει τους αποστόλους και όλη αυτή τη δόξα, η οποία γρήγορα επεκτάθηκε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Σαν εκκλησία ήταν η απαρχή του μεγάλου θερισμού, ο οποίος συνεχίζεται και μέχρι σήμερα. Ήταν μία εκκλησία που βάδιζε μέσα στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Τα χαρίσματα ενεργούνταν θαυμαστά και η διδασκαλία ήταν καθαρή. Στην Παλαιά Διαθήκη μετά την πτώση του Αδάμ και της Εύας έχουμε το ανθρώπινο γένος έξω από τον κήπο της Εδέμ ή Παράδεισο - την παρουσία του Θεού. Τώρα ο άνθρωπος μπορεί να επιστρέψει διά του Ιησού. Αυτή είναι η τέρψη και η ευχαρίστηση του Θεού για το σχέδιό Του.

"ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών" :
Γιατί μας αποκαλύπτεται ο Ιησούς με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο σ' αυτή την εκκλησία;

1. Τους δείχνει εδώ ότι είναι ο αιώνιος ΕΝΑΣ. Εγώ είμαι εκείνος που είμαι εκτός χρόνου και πάνω απ' αυτόν και είμαι σε θέση να κοιτάζω όλη την κατάσταση. Μας έκλεξε ο Κύριος πριν εμείς Τον γνωρίσουμε και ήξερε το δρόμο που θα έπαιρνε η εκκλησία σε κάθε χρονική περίοδο.

2. Η Έφεσος ήταν η χρονική περίοδος μέσα στην οποία υπάρχουν αυτές οι επτά τοπικές εκκλησίες. Είναι σαν να λέει: "Εγώ είμαι Αυτός που κρατώ στα χέρια Μου όλους εσάς, αλλά και όλους μέσα στο χρόνο μέχρι το τέλος.

3. Μας αποκαλύπτει ότι εμείς είμαστε η αρχή. Να μην σταματάμε να εκζητάμε το πρόσωπό Του σαν να έχουμε φτάσει στο στόχο μας. Ήθελε να αποκτήσουν βαθύτατη γνώση του εαυτού Του, πέρα από τα χαρίσματα, τα σημεία και τα τεράστια που γίνονταν. ΩΣΗΕ ς':3

β':2 - "Εξεύρω τα έργα σου, και τον κόπον σου, και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρεις τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι και δεν είναι και εύρες αυτούς ψευδείς."

Ο Ιησούς αρχίζει να τους λέει για την κατάσταση που επικρατεί στην εκκλησία και βρίσκουμε αρκετές θαυμάσιες αρχές και αλήθειες μέσα σ' αυτό το μήνυμα.

1. Μας δείχνει ότι ψευδοδιδάσκαλοι προσπαθούσαν και σ' εκείνη την πρώιμη περίοδο να μετακινήσουν το θεμέλιο που είχε θέσει ο Ιησούς. Παγανιστική, καθώς ελληνιστική φιλοσοφία προσπάθησε να διεισδύσει και να αναμειχθούν με το καθαρό Ευαγγέλιο του Ιησού.

2. H φιλοσοφία που άρχισε να εισέρχεται ήταν ο γνωστικισμός. Ήταν μία ελληνική φιλοσοφία μιας ανωτέρας μορφής γνώσεως, που γέμιζε τον άνθρωπο με εγωισμό κι υπερηφάνεια. Μπορούσε κάποιος να κατακτήσει ένα πραγματικά υψηλό πνευματικό επίπεδο (κατά κόσμο) εξαιτίας αυτής της μυστηριώδους γνώσης.

3. Η Χριστολογία του λόγου. Ήταν μία άλλη θεωρία που ξεκίνησε από την Αλεξάνδρεια και είχε σκοπό τη διαστρέβλωση της διδασκαλίας περί της φύσεως του Θεού.

4. Οι Ιουδαίζοντες ήταν άνθρωποι που προσπαθούσαν να φέρουν τους Χριστιανούς πίσω και κάτω από το Νόμο του Μωυσή, όπως παρατηρούμε στην εκκλησία των Γαλατών. Ήθελαν να τους υποτάξουν σε ζυγό από τον οποίο ο Θεός τους είχε ήδη ελευθερώσει. Ήταν μία απόπειρα καταστροφής της χάριτος του Θεού για τους αγίους.

5. Επίσης, υπήρχαν πολλοί εργάτες, οι οποίοι άρχισαν να θέλουν να ηγούνται του ποιμνίου και να υπερυψώνουν τους εαυτούς τους, ως απόλυτοι κυρίαρχοι πάνω στην εκκλησία αντί να είναι υπηρέτες. Αυτή η τάση άρχισε από πολύ νωρίς.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ

Απείχε περίπου 96 χλμ μακριά από την Πάτμο, όπου ο Ιωάννης έλαβε την Αποκάλυψη από τον Ιησού. Ήταν λιμάνι στη δυτική ακτή της σημερινής Τουρκίας με μεγάλη κίνηση όλες τις εποχές του χρόνου, ως σταυροδρόμι εμπορικών συναλλαγών. Ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ασίας και τόπος διαμονής του Ρωμαίου ανθύπατου της επαρχίας της Εφέσου.
Η πόλη ήταν πλούσια με εμπορικό χαρακτήρα, γνωστή ως "αγορά της Ασίας".
Μέσα στην Έφεσο βρισκόταν ένας από τους ωραιότερους ναούς της εποχής εκείνης, ο ναός της Άρτεμης. Γι' αυτό το λόγο είχε το όνομα "το φως της Ασίας". Βέβαια το φως αυτό στα μάτια του Θεού δεν ήταν παρά ένα πυκνό σκοτάδι. Ο ναός αυτός συγκαταλέγεται στα επτά θαύματα του κόσμου. Ήταν επτά φορές μεγαλύτερος από τον Παρθενώνα των Αθηνών. Υπολογίζεται ότι είχε 88 κολώνες από 18,20 μετρ. ύψος ο καθένας που περικύκλωναν το ναό.
Είχε επίσης ένα στάδιο των 50.000 θέσεων, καθώς και την ασφαλέστερη τράπεζα της Ασίας, που ήταν τοποθετημένη πίσω από το άγαλμα της Άρτεμης πάνω σε ένα λόφο. Η ασφάλεια της τράπεζας οφειλόταν στη συνωνυμία με θεά Άρτεμη και ο κόσμος δεν έκλεβε από φόβο εκδίκησης της θεάς. Η πόλη ήταν γεμάτη από ειδωλολατρεία, μαγικές τέχνες και παράξενες εσωτερικές φιλοσοφίες.
Ο απόστ. Παύλος κήρυττε στην Έφεσο για τρία χρόνια και ήταν ο μεγαλύτερος ιεραποστολικός σταθμός του μετά τη Ρώμη. Εκεί βρισκόταν το σπίτι του Ακύλλα και της Πρίσκιλας. Όταν ο κόσμος της Εφέσου άκουσε το κήρυγμα του Παύλου, έφεραν στην πλατεία όλα τα μαγικά βιβλία και τα έκαψαν (ΠΡΑΞ. κεφ. ιθ').
Σήμερα η αρχαία πόλη της Εφέσου είναι πραγματικό ερείπιο και κανείς δεν ζει εκεί. Ο Κύριος είχε πει ότι αν δεν μετανοούσε, θα μετακινούσε τη λυχνία από του τόπου αυτής. Πραγματικά η σημερινή Έφεσος βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την αρχαία πόλη. Καταστράφηκε από τους Τούρκους και Μογγόλους το 1300 μ.Χ.

"εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου" : Αυτή η φράση μας δείχνει τη στάση της Εκκλησίας. Δούλεψαν σκληρά. Υπέφεραν διωγμούς μέχρι ένα βαθμό. Η εκκλησία επεκτάθηκε, εξαπλώθηκε και ήταν πιστή στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Δεν εξαντλήθηκαν, παρόλο τον κόπο τους και γι' αυτό ο Κύριος τους επαινεί. Ήταν εκκλησία προσευχής και είχαν σαν πρώτο μέλημα να υπακούσουν αυτό που είπε ο Κύριος στους μαθητές Του.

ΜΑΤΘ. κη':19 - "Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος."

Στην Α' ΚΟΡ. ιε':10 ο Παύλος μας λέει ότι κοπίασε περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους αποστόλους. ΠΡΑΞ. ιθ':11,12,19. Οι νέοι πιστοί στην Έφεσο εργάστηκαν για να απομακρύνουν τα ψέμματα και τα βδελύγματα του διαβόλου, που ήθελαν να περάσουν μέσα. Εργάστηκαν σε μία δύσκολη κατάσταση, καθώς η Έφεσος ήταν μία Βαβυλώνα φιλοσοφιών και ειδωλολατρικών δοξασιών από ολόκληρο τον κόσμο. Ορδές δαιμονίων προσπαθούσαν να σταματήσουν το κήρυγμα του Λόγου και να τους επηρεάσουν στον ελληνικό τρόπο ζωής και φιλοσοφίας.
Είναι κάτι που πρέπει να υπάρχει και σε μας σήμερα. Αν δεν πέσουμε στα γόνατα και εκζητήσουμε την προστασία του Κυρίου, ο διάβολος είναι ικανός να εισάγει στην εκκλησία διδασκαλίες απώλειας. Η προσευχή είναι εκείνη, που θα φυλάξει την εκκλησία από τον εχθρό. Η προσευχή προσφέρει στην εκκλησία φύλακα και σκοπιά. Υπάρχουν πολλά εδάφια που αναφέρονται σε σκοπιές στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά και αντίστοιχα στην Καινή, όπου αναφέρονται σε εγρήγορση και επαγρύπνιση. Στη Β' ΣΑΜ. ιη':27 βλέπουμε ένα σκοπό - φύλακα του Δαβίδ πάνω στο τείχος να βλέπει να έρχεται κάποιος αγγελιοφόρος και να αποκρίνεται.

"Και είπεν ο σκοπός, Το τρέξιμον του πρώτου μοι φαίνεται ως το τρέξιμον του Αχιμάας, υιού του Σαδώκ. Και είπεν ο βασιλεύς, Καλός άνθρωπος είναι ούτος, και έρχεται με αγαθάς αγγελίας."

Οι καλοί φύλακες στην προσευχή διακρίνουν το σωστό μήνυμα - διδασκαλία εξ όψεως διά του Αγίου Πνεύματος. Επίσης ο Αδάμ ήταν στον κήπο "διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν". ΓΕΝ. β':15 Από τι να τον φυλάττει; Μα φυσικά από το φίδι. Ίσως ο Αδάμ να μην περίμενε να γίνει αυτό που έγινε με τον όφη και γι' αυτό ήταν ένας κακός φύλακας - σκοπός για τον κήπο, που συμβολίζει την παρουσία του Θεού, αλλά και την Εκκλησία.
Δες : ΗΣΑ. κα':6-8, ΙΕΡ. μα':12, ΗΣΑ. ξβ':2, ΚΟΛ. δ':4, ΜΑΡΚ. ιδ';34,38, Α' ΠΕΤΡ. ε':8, Α' ΚΟΡ. ις':13, ΛΟΥΚ. κα':36.
Η εκκλησία της Εφέσου ήταν ένας αποτελεσματικός φύλακας κατά της πανουργίας του εχθρού.

"και την υπομονήν σου" : Για να έρθει το αποτέλεσμα που βλέπουμε στην πρώτη εκείνη εκκλησία, απαραίτητος παράγοντας είναι η υπομονή. Χωρίς αυτήν δεν έχουμε καρπό και νίκη για τη βασιλεία του Θεού.

ΕΒΡ. ι':36 - "Διότι έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού, και να λάβητε την επαγγελίαν."
Επίσης ΙΑΚ. α':4, ΕΒΡ. ς':15, Β' ΘΕΣ. α':4, ΡΩΜ. η':25, β':7, ΛΟΥΚ. ια':19, η':15.

Οι Εφέσιοι εκζητούσαν το θέλημα του Θεού για να το κάνουν με όλη τους την καρδιά και προσκαρτερούσαν την ενέργεια του Θεού. ΡΩΜ. ιβ':12

"δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς" : Αγάπησαν την καθαρότητα και τον αγιασμό. Όταν είσαι μέσα στην παρουσία του Ιησού απεχθάνεσαι και βδελύττεσαι κάθε αμαρτία και συμβιβασμό. Μέσα στο πνεύμα σου νιώθεις αγανάκτηση και θλίψη, όταν το πρόσωπο του Ιησού αναμειγνύεται με κοσμικότητες και σκοπιμότητες. Αυτή είναι η πρώτη αγάπη, όπως θα δούμε λίγο παρακάτω.
Ψευδοδιδάσκαλοι έχουν εισχωρήσει στην εκκλησία και γι' αυτό ο Παύλος τους είχε προειδοποιήσει. ΠΡΑΞ. κ':17,28-31.

Η κύρια ψευδοδιδασκαλία που υπήρχε ήταν ο γνωστικισμός, ο οποίος έλεγε ότι ο Χριστός δεν ήρθε πραγματικά εν σαρκί, όπως μας λέει η Γραφή. Ο λόγος που το έλεγαν αυτό ήταν διότι ισχυρίζονταν ότι η ύλη και η φύση ήταν κακές και διεφθαρμένες, καθώς έβλεπαν όλη αυτή την κακία γύρω τους. Έτσι, αν ο Χριστός ήταν Θεός, δεν θα ήταν δυνατόν να έχει αυτή την πεσμενη φύση και ήταν πνεύμα ή φάντασμα. Καθώς βάδιζε στη γη, δεν ήταν κανονικός άνθρωπος, όπως εσύ κι εγώ. Έλεγαν ότι ήταν ένα πνεύμα, το οποίο πήρε τη μορφή και την υπόσταση ενός ανθρώπου. Ο Ιωάννης αντέκρουσε αυτή τη διδασκαλία στο Α' ΙΩΑΝ. δ':2. Ο Παύλος επίσης αντέκρουσε με τον καλύτερο τρόπο την ίδια διδασκαλία.

ΚΟΛ. β':8-9 - "Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν. Διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς."

Ο Χριστός ήρθε εν σαρκί και δεν ήταν κακή η σάρκα, διότι η φύση δεν είναι κακή. Ο Κύριος δημιούργησε όλη την κτίση και είπε πως ήταν καλή. Ο άνθρωπος ήταν εκείνος, που ενέδωσε στους πειρασμούς του σατανά και υπέπεσε εξαιτίας αυτής της αμαρτίας σε μία κατώτερη φύση και αυτό επέφερε το κακό σε όλο το ανθρώπινο γένος.

Το πρεσβυτέριο στην Έφεσο έλαβε σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του Παύλου και βασίστηκαν στο Λόγο του Θεού. Βασίστηκαν στην επικοινωνία που είχαν με το Πνεύμα το Άγιο για να τους οδηγάει και να τους δείχνει τη σωστή κατεύθυνση. Αναφορές, όχι ιδιαίτερα για την εκκλησία της Εφέσου, αλλά γενικά για όλη την Εκκλησία στο σύνολό της, έχουμε αρκετές. Β' ΙΩΑΝ. 7,8, Γ' ΙΩΑΝ. 9-11, Α' ΤΙΜ. α':3, ς':20,21, ΤΙΤ. α':10-12, Β' ΤΙΜ. β':17-19.