Ο Δαβίδ φερόταν με σοφία και σύνεση απέναντι στην κακία και τη ζήλεια που επιδείκνυε συνεχώς ο Σαούλ. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της στάσης του Σαούλ στη ζωή του Δαβίδ;

Α' ΣΑΜ. ιη':30 - "Εξήλθον δε άρχοντες των Φιλισταίων εις πόλεμον, και αφ' ης ημέρας εξήλθον, ο Δαβίδ εφέρετο μετά συνέσεως μεγαλητέρας παρά πάντας τους δούλους του Σαούλ. όθεν το όνομα αυτού ετιμήθη σφόδρα."

Όσο κι αν τον πίεζε ο Σαούλ, τόσο πιο πολύ τον έσπρωχνε προς την επιτυχία! Όταν η κλήση του Θεού είναι ζωντανή μέσα σου, δεν μπορεί κανένας να σου κλέψει αυτή τη σχέση σου με τον Κύριο. Ένα παιδί του Θεού όταν θλίβεται και διώκεται, δεν παράγει νεύρα, βρισιές, αλλά βγαίνει από μέσα του αυτή η κλήση του Θεού, ο καρπός του Πνεύματος. Ο Δαβίδ, σαν να μην πειράχτηκε καθόλου, συνέχιζε να υπακούει τις διαταγές του Σαούλ και να τον υπηρετεί. Πόσοι θα συμπεριφέρονταν σαν τον Δαβίδ σήμερα;

Στις εκκλησίες μας, όταν υπάρχουν προβλήματα και έριδες, ο ένας αδελφός κατηγορεί τον άλλο αδελφό, επιχειρηματολογούν ατέλειωτα για να αποδείξουν την "πνευματικότητά" τους, προσπαθούν να υποκλέψουν ψυχές και να εισπράξουν την εύνοια άλλων ανθρώπων ώστε να νιώθουν δυνατοί και δικαιωμένοι. Με λίγα λόγια ανοίγονται εστίες μικρών πολέμων και οι πράξεις αυτών των ανθρώπων αποσκοπούν στο να δείξουν πόσο δίκιο έχουν. Είναι συχνό φαινόμενο η υποκρισία και οι ύπουλες συμπεριφορές που υποβιβάζουν το Ευαγγέλιο και την Εκκλησία σε επίπεδα χαμηλότερα των κοσμικών θρησκειών. Τα αποτελέσματα όλων αυτών είναι τύφλωση και δημιουργούν στο σώμα πνευματική γάγγραινα που κατατρώει και καταστρέφει τις ψυχές των ανθρώπων.

Πνευματικός καρπός δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε μια τέτοια τεταμένη και σαρκική ατμόσφαιρα. Παίρνουμε το παράδειγμα του Δαβίδ για να δούμε πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε σε τέτοια προβλήματα, ακόμα κι όταν ζητάνε την ίδια μας τη ζωή. Αν θέλουμε ο Κύριος να μας τιμήσει σφόδρα και να μας ζωοποιήσει, δεν έχουμε παρά να εκζητήσουμε και να βιώσουμε το πνεύμα που είχε ο Δαβίδ. Αυτή η εικόνα εκπληρώθηκε τέλεια στον Ιησού, ο οποίος "λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτούν εις τον κρίνοντα δικαίως". Α' ΠΕΤΡ. β':23. Επίσης: ΗΣΑ.νγ:7.

Αυτή η στάση του Δαβίδ δεν κυριάρχησε μόνο τότε, αλλά τον συνόδευε σ' όλη τη δύσκολη περίοδο των δέκα ετών που ήταν εξόριστος και κυνηγημένος.

Έτσι λοιπόν, ο κλοιός στένευε όλο και περισσότερο γύρω από τον Δαβίδ και δεν υπήρχε χώρος για να βρίσκεται στο παλάτι, λόγω των βλέψεων του Σαούλ, αλλά αναγκάστηκε και έφυγε. Κατ' αυτόν τον τρόπο έδιωξαν οι Ιουδαίοι τον Ιησού και μέσα από την Ιερουσαλήμ, αλλά και μέσα από τις καρδιές τους, σταυρώνοντάς Τον. Ήρθε για να κατοικήσει στην Ιερουσαλήμ και να βασιλεύσει μαζί με το λαό Του. Όμως αυτοί Τον μίσησαν και Τον έδιωξαν. Ο Δαβίδ μετά την περίοδο της δοκιμασίας, θα έρθει ξανά για να στεφθεί βασιλιάς. Έτσι και ο Ιησούς. Θα έρθει με την εκκλησία Του, με το στράτευμά Του για να βασιλεύσει πλέον πάνω στον Ισραήλ, όπου οι τελευταίοι θα Τον δεχθούν.

Ο Δαβίδ κατέφυγε στην έρημο, όπου εκεί σιγά-σιγά άρχισε να φτιάχνει ένα στράτευμα, να οργανώνει μία ομάδα ανθρώπων που σε λίγο θα γίνονταν ικανοί να κατατροπώσουν κάθε εχθρό και να οδηγήσουν το Δαβίδ στο θρόνο της Ιερουσαλήμ! Ο Ιησούς μας ως Πνεύμα Άγιο που είναι και κατοικεί μέσα στο λαό Του συσπειρώνει, οπλίζει και οργανώνει επίσης ένα στράτευμα ισχυρό που θα κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο συντρίβοντας το διάβολο και τα στρατεύματά του. Αυτό το στράτευμα, η Εκκλησία, έχει την αποστολή να κάνει τον Ιησού βασιλιά πάνω στο πρόσωπο της γης. Όταν ο Ιησούς δίδαξε στους μαθητές πώς να προσεύχονται, τους έλεγε "ελθέτω η βασιλεία Σου". Ο τρόπος με τον οποίο θα έρθει αυτή η βασιλεία είναι ο τρόπος με τον οποίο στερεώθηκε η βασιλεία του Δαβίδ. Είναι η ιστορία του Δαβίδ στην έρημο. Ο Λόγος του Θεού μας εξιστορεί πώς οργανώθηκε το στράτευμα αυτό, που στην αρχή ήταν άνθρωποι του περιθωρίου καταδιωγμένοι και αυτοί, για διάφορους λόγους, δυσαρεστημένοι και ταλαιπωρημένοι.

Πριν όμως φτάσουμε σ' αυτό το σημείο, θα δούμε ένα λάθος που έπραξε ο Δαβίδ. Και μην ξεχνάμε ότι τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε να τα αποφεύγουμε την επόμενη φορά, ώστε ο νους μας να μεταμορφωθεί και να ανακαινισθεί, ώστε να καταλάβουμε ποιο είναι το τέλειο θέλημα του Θεού.

Πάνω στο φόβο του ο Δαβίδ και στο ερώτημα πώς θα γλιτώσει από τη μανία του Σαούλ πήγε να βρει καταφύγιο στη Γαθ, πόλη των Φιλισταίων.

Α' ΣΑΜ. κα':10-15 - "Και εσηκώθη ο Δαβίδ, και έφυγε την ημέραν εκείνην από προσώπου του Σαούλ, και υπήγε προς τον Αγχούς βασιλέα της Γαθ. Και είπον οι δούλοι του Αγχούς προς αυτόν, Δεν είναι ούτος ο Δαβίδ ο βασιλεύς του τόπου; Δεν είναι ούτος, εις τον οποίον αμοιβαίως έψαλλον εν τοις χοροίς, λέγουσαι, Ο Σαούλ επάταξε τας χιλιάδας αυτού, και ο Δαβίδ τας μυριάδας αυτού;
Και έβαλεν ο Δαβίδ τους λόγους τούτους εν τη καρδία αυτού, και εφοβήθη σφόδρα από του Αγχούς βασιλέως της Γαθ. Και ήλλαξε τον τρόπον αυτού έμπροσθεν αυτών, και προσεποιήθη των τρελλόν μεταξύ των χειρών αυτών, και έξυεν επάνω των θυρών της πύλης, και άφηνεν τον σίελον αυτού να καταπίπτει εις το γένιον αυτού.
Τότε είπεν ο Αγχούς προς τους δούλους αυτού, Ιδού, σεις βλέπετε τον άνθρωπον ότι είναι τρελλός. Διά τι εφέρετε αυτόν προς εμέ; Μήπως εγώ στερούμαι τρελλών΄ ώστε να φέρητε τούτον διά να κάμνη τον τρελλόν έμπροσθέν μου; Οϋτος ήθελε εισέλθει εις την οικίαν μου;"

Είναι σαφές ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος του Δαβίδ. Αν συμφωνούσε ο Αγχούς στη συμβουλή των δούλων του, ότι ο Δαβίδ ήταν εκείνος που τους είχε κατατροπώσει και τους είχε καταδιώξει μέχρι και τη Γαθ (Α' ΣΑΜ. ιζ':51-52), θα τον σκότωνε. Ο Δαβίδ εκείνη την ώρα, ίσως δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι βρισκόταν στην καρδιά των εχθρών του, στην πόλη του Γολιάθ (Α' ΣΑΜ. ιζ':23), που σκότωσε και κρατούσε μάλιστα και το ξίφος του (κα':8-9)!

Μπορούμε να φανταστούμε το μίσος του Σαούλ για το Δαβίδ και την τρελλή επιθυμία του να τον σκοτώσει που ώθησε τον Δαβίδ να πάρει μια τέτοια απόφαση! Αν προσπάθησε να ζητήσει εκεί άσυλο ο Δαβίδ, καταλαβαίνουμε σε τι επίπεδο είχε φτάσει η διαφθορά και η τύφλα στον νυν βασιλιά του Ισραήλ. Εδώ ταιριάζει η λαϊκή ρήση: "Τι να τους κάνεις τους εχθρούς όταν έχεις τέτοιους φίλους." Μόλις κατάλαβε επακριβώς που βρισκόταν ο Δαβίδ, τον έπιασε μεγάλος φόβος. Υποδύθηκε τον τρελλό, κάτι που πίστεψε ο Αγχούς και τον άφησε να φύγει. Η χάρη του Κυρίου είναι με τους ταπεινούς, ακόμα και όταν κάνουν σοβαρά λάθη. Ο 34ος ψαλμός γράφτηκε από το Δαβίδ αναφερόμενος σε εκείνη τη στιγμή της σωτηρίας του.

Είναι μία εικόνα που μας δείχνει πως δεν πρέπει να φεύγουμε και να απομακρυνόμαστε από τον "Ισραήλ" , μέσα από τη χάρη και αφιέρωση προς τον Κύριο και να ψάχνουμε λύσεις για τα προβλήματά μας μέσα στον κόσμο. Οι συμβουλές που έχει να σου δώσει ο κόσμος και τα λόγια που θα ακούσεις είναι εχθρικά και θα θέλουν να σκοτώσεις την αγάπη που έχεις για τον Κύριο. Όποιο πρόβλημα κι αν υπάρχει, μείνε στην προσευχή, μείνε στην εκζήτηση. Θα είσαι ασφαλής αν μείνεις μέσα στα πνευματικά όρια του Λόγου του Θεού. Μόνο εκεί είσαι ασφαλής και από εκεί θα πάρεις ακριβώς εκείνο που χρειάζεσαι. Μην σκανδαλίζεσαι με προβλήματα και άσχημες καταστάσεις που ίσως υπάρχουν στην εκκλησία. Αν η καρδιά σου αποχωρίσει από τον Κύριο και αρχίσεις να ενεργείς με κοσμικά μέτρα και σταθμά ο κίνδυνος θ' αρχίσει να σε πλησιάζει.

Ο Αγχούς υποτίμησε το Δαβίδ, τον οποίο θα συναντήσει αργότερα ως βασιλιά του Ισραήλ. Την Εκκλησία πολλοί την υποτιμούν, όμως θα έρθει η ώρα που η λάμψη και η μεγαλοπρέπειά της θα φανεί σε όλους. Είθε ο Κύριος να κάνει έλεος και χάρη στη ζωή μας, ώστε να μην περιοριστούμε στο να αναλύουμε μόνο τη Γραφή, ή να βοηθήσουμε άλλους να αποκτήσουν μερικές βιβλικές γνώσεις, αλλά να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που κάνει ο Θεός και να εξιχνιάσουμε τον τρόπο που χρησιμοποιεί για να μας κάνει λαό άξιο του ονόματός Του!

Μετά απ' τον κίνδυνο ο Δαβίδ επέστρεψε στην επικράτεια του Ισραήλ και κατέφυγε στο σπήλαιο Οδολλάμ. Εκεί έμεινε αρκετό καιρό και μαζεύτηκαν μαζί του 400 άνθρωποι και τον έκαναν αρχηγό τους. Θα έπρεπε να έμενε αρκετό καιρό εκεί, διότι χρειάζεται χρόνος, ώστε να μαθευτεί η τοποθεσία αυτή στην οποία κρυβόταν ο Δαβίδ και να τον βρουν εκείνοι που τον ζητούσαν. Είναι η αρχής της δημιουργίας εκείνου του στρατεύματος που θα φέρει τη βασιλεία του Δαβίδ σε εκπλήρωση. Είναι μια δύσκολη αρχή όπως θα δούμε, όπως δύσκολο είναι και το έργο οργάνωσης που έχει να επιτελέσει η Εκκλησία στην Ελλάδα. Αν θέλουμε να στέψουμε βασιλιά τον Ιησού, ας πάρουμε παράδειγμα μέσα από τη θαυμαστή αυτή αλήθεια που μας δίνει ο Θεός στα επόμενα κεφάλαια που θα εξετάσουμε.

 

Α' ΣΑΜ. ΚΒ' κεφ.

 

Ά ΣΑΜ. κβ':1-2 - "Ανεχώρησε δε ο Δαβίδ εκείθεν, και διεσώθη εις το σπήλαιον Οδολλάμ, και ότε ήκουσαν οι αδελφοί αυτού και πας ο οίκος του πατρός αυτού, κατέβησαν εκεί προς αυτόν. Και συνηθροίσθησαν προς αυτόν, πας όστις ήτο εν στενοχωρία, και πας χρεωφειλέτης, και πας δυσηρεστημένος. Και έγεινεν αρχηγός επ' αυτών, και ήσαν μετ' αυτού έως τετρακόσιοι άνδρες."

Η λέξη "Οδολλάμ" έχει δύο έννοιες:
Η πρώτη σημαίνει "καταφύγιο" και η δεύτερη και πιο ενδιαφέρουσα σημαίνει "δικαιοσύνη του λαού", "ο λαός δικάζει".

Εδώ έχουμε ένα τύπο, μία σκιά του μεγαλύτερου αρχηγού μας του Ιησού Χριστού, που μάζεψε και μαζεύει όλους τους "χτυπημένους" από αμαρτία και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια, θεραπεία και σωτηρία.

ΜΑΤΘ. δ':24-25 - "Και διήλθεν η φήμη αυτού εις όλην την Συρίαν, και έφερον προς αυτόν πάντας τους κακώς έχοντας, υπό διαφόρων νοσημάτων και βασάνων συνεχομένους και δαιμονιζομένους, και σεληνιαζομένους, και παραλυτικούς, και εθεράπευσεν αυτούς. Και ηκολούθησαν Αυτόν όχλοι πολλοί από της Γαλιλαίας, και Δεκαπόλεως και Ιεροσολύμων και Ιουδαίας, και από πέραν του Ιορδάνου."

Η φήμη του Δαβίδ εξαπλώθηκε και έγινε γνωστή και πέρα από τον Ισραήλ, όπως είδαμε στην περίπτωση του Αγχούς, όταν ο Δαβίδ είχε καταφύγει στους Φιλισταίους. Κατά τον ίδιο τρόπο και η φήμη του Ιησού εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα, όχι μόνο στον Ισραήλ, αλλά και σε όλα τα γειτονικά κράτη, όπως διαβάσαμε. Η φήμη αυτή είναι που έλκυσε τους ανθρώπους να έρθουν να δουν Αυτόν τον Ιησού.

Μαζεύτηκαν πολλοί διαφορετικοί τύποι ανθρώπων γύρω από το Δαβίδ, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Άλλοι είχαν απλώς κάποια ανάγκη, άλλοι ήταν διωγμένοι από εκεί που έμεναν για διάφορους λόγους και άλλοι είχαν χρεωκοπήσει και διέφυγαν από τους δανειστές τους. Όλοι όμως είχαν κάτι κοινό. Είχαν ανάγκη από βοήθεια, οδηγεία, διέξοδο στο αδιέξοδο. Είχαν ακούσει ποιος ήταν ο Δαβίδ, διότι το όνομά του είχε φτάσει σε κάθε γειτονιά και κάθε σπίτι. Γνώριζαν και θα είχαν μάθει ότι αυτός ήταν ο μέλλων βασιλιάς του Ισραήλ. Ένιωθαν ότι μπορούσε να τους βοηθήσει, διότι ήταν εκείνος που νίκησε το Γολιάθ, ήταν αυτός που αγαπήθηκε τόσο πολύ απ' όλο το λαό και ήταν ο μεγαλύτερος και γενναιότερος πολεμιστής στο στρατό του Σαούλ. Ήταν αρχηγός στο στράτευμα. (Α' ΣΑΜ. ιη':5)

Ήταν επόμενο η φήμη του να προσελκύσει όλους αυτούς τους ανθρώπους και ο Δαβίδ δέχτηκε να γίνει αρχηγός τους. Προσφέρθηκαν να τον υπηρετήσουν και να μείνουν μαζί του και να τον στηρίξουν. Στην αρχή αυτοί που μαζεύονται γύρω από το Χριστό, έχουν την ίδια εικόνα. Είναι άνθρωποι που κρίνουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους (Οδολλάμ : Ο λαός δικάζει). Είναι ταλαιπωρημένοι, απελπισμένοι από την αμαρτία, ναρκωτικά, αλκοόλ, ψυχολογικές πιέσεις, άγχος, φοβίες, αρρώστιες, ανασφάλειες κ.α. Έρχονται μόνο και μόνο για να βοηθηθούν. Αυτή είναι όμως η αρχή στο να οργανωθεί το ισχυρότερο στράτευμα που έχει υπάρξει πάνω στη γη. Μόλις γνωρίσαμε τον Ιησού, ανοίξαμε την καρδιά μας, Του δώσαμε τη ζωή μας και Του υποσχεθήκαμε να Τον υπηρετούμε και να πράττουμε το θέλημά Του.

Αυτό το ακατέργαστο πλήθος θα μεταμορφωθεί σιγά - σιγά σε ένα νικηφόρο σώμα που θα βασιλεύσει στον Ισραήλ. Το κέντρο είναι ο Δαβίδ, ως τύπος του Ιησού. Αυτή είναι η μία όψη εκείνης της ομάδας ανθρώπων.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της παραμονής του Δαβίδ στο σπήλαιο, αλλά και στη συνέχεια, μέσα στην περιπλάνησή του στην έρημο ήρθαν και προσκολλήθηκαν άνθρωποι δυνατοί, ικανοί πολεμιστές, με μεγάλες δυνατότητες στη μάχη. Διάβασε Β' ΣΑΜ. κγ':8-39 και Α' ΧΡΟΝ. ιβ':1-15.

Εκείνο τον καιρό ήρθαν και προσκολλήθηκαν ακόμα και αρχηγοί φυλών.

Α' ΧΡΟΝ. ιβ':20 - "Ενώ επορεύετο εις Σικλάγ, προσεχώρησαν εις αυτόν εκ του Μανασσή, Αδνά, και Ιωζαβάδ, και Ιεδιαήλ, και Μιχαήλ, και Ιωζαβάδ, και Ελιού, και Σιλθαί, αρχηγοί των χιλιάδων του Μανασσή."

Αυτή είναι η άλλη όψη που ο Λόγος του Θεού μας δίνει για το ποιοι ήταν εκείνοι που πλαισίωναν το Δαβίδ. Άνθρωποι κατατρεγμένοι και ταλαίπωροι από τη μία και από την άλλη άνδρες με υψηλό κοινωνικό προφίλ και ικανότητες και γνώσεις για πόλεμο.

Στο στράτευμα του Κυρίου χωρούν όλοι !!

Κάθε τύπος ανθρώπου έχει θέση μεσ' το σχέδιο του Θεού. Ο μόνος όρος είναι να δοθείς και ν' αγαπήσεις τον Ιησού με όλη σου τη δύναμη, ψυχή και νου. Για να μείνεις μέσα στο στρατό αυτό, πρέπει τα κίνητρά σου να είναι άγια, καθαρά και ο μόνος σου στόχος είναι να υψωθεί ο Ιησούς και να μεγαλυνθεί το όνομά Του σε όλο το πλάτος της γης.

Α' ΧΡΟΝ. ιβ':1,2,16 - "Ούτοι δε είναι οι ελθόντες προς τον Δαβίδ εις Σικλάγ, ενώ ήτο έτι κεκλεισμένος από προσώπου του Σαούλ υιού του Κεις, και ούτοι ήσαν εκ των ισχυρών, βοηθούντες εν πολέμω, οπλισμένοι τόξα, μεταχειριζόμενοι και την δεξιάν και την αριστεράν εις το να τοξεύωσι λίθους, και βέλη, διά του τόξου, όντες εκ των αδελφών του Σαούλ, εκ του Βενιαμίν.
Ήλθον έτι εκ των υιών Βενιαμίν και Ιούδα εις το οχύρωμα, προς τον Δαβίδ."

Μπορεί ο διάβολος ή το σαρκικό φρόνημα να έχει περικυκλώσει με διάφορα εμπόδια και προβλήματα την εκκλησία σου ή τη ζωή σου. Μπορεί να έχει σηκώσει στρατό για να εμποδίσει την πρόοδό σου. Όμως ό,τι κι αν κάνει, δεν μπορεί να σε στερήσει από τον καρπό και τις ευλογίες. Όσο κι αν ο Σαούλ προσπαθούσε ν' απομονώσει το Δαβίδ ("...κεκλεισμένος..."), τόσο περισσότερο ο Κύριος τροφοδοτούσε το στράτευμα με άνδρες ικανούς και ανθρώπους για να στηρίξουν το Δαβίδ στο δρόμο του. Τι θαυμαστή εικόνα!

Μάλιστα αυτοί που έρχονταν, ήταν άνδρες μέσα από τη φυλή του Σαούλ και μέσα από την ευρύτερη οικογενειακή του συγγένεια. Μπορούμε να καταλάβουμε πόσο δύσκολο ήταν για τους Βενιαμίτες, μέσα από τους οποίους προερχόταν ο Σαούλ, να απορρίψουν τον ηγέτη τους και να προσκολληθούν στον αντίπαλό του.

Όλοι αυτοί είδαν και κατάλαβαν ότι ο Δαβίδ είναι εκείνος που θα κληρονομήσει τη βασιλεία. Ένιωθαν ότι το χρίσμα του Θεού είναι μαζί του και όχι πλέον με το Σαούλ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήθελαν να είναι με το μέρος του νικητή. Ήθελαν να είναι με το μέρος του Θεού. Έφυγαν μέσα από τις πόλεις τους, μέσα από τις οικογένειές τους και την άνεσή τους για να πάνε να κακοπαθήσουν στα σκληροτράχηλα βουνά και στις καυτές ερήμους με τον κεχρισμένο.

ΕΒΡ. ια':24-26 - "Διά πίστεως ο Μωυσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού, παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας, κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς. Διότι απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν."

Όλοι εκείνοι διέκριναν πού είναι η παρουσία του Κυρίου και έσπευσαν να υπηρετήσουν το θέλημά Του, όσο αντίξοες και δύσκολες αν είναι οι συνθήκες που θα ζήσουν. Ο απόστολος Παύλος διδάσκει αυτές τις αλήθειες στον Τιμόθεο.

Β' ΤΙΜ. β':3,11,12 - "Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού."
Πιστός ο λόγος, διότι αν συναπεθάνομεν, θέλομεν και συζήσει, εάν υπομένωμεν θέλομεν και συμβασιλεύση. εάν αρνώμεθα Αυτόν, και Εκείνος θέλει αρνηθεί ημάς."

Ο Κύριος Ιησούς είπε για τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα Του την ίδια αλήθεια.

ΛΟΥΚ. κβ':28 - "Σεις δε είσθε οι διαμείναντες μετ' Εμού εν τοις πειρασμοίς Μου."

Προσέξτε τώρα τι ακολουθεί γι' αυτούς που απαρνούνται τα εγκόσμια και βαδίζουν με τον Ιησού:

ΛΟΥΚ. κβ':29 - "Όθεν Εγώ ετοιμάζω εις εσάς βασιλείαν, ως ο Πατήρ Μου ητοίμασεν εις Έμέ."

Η βασιλεία του Θεού έχει ένα κόστος, αυτό που πλήρωσαν όλοι εκείνοι που προσκολλήθηκαν με το Δαβίδ.