Ο Δαβίδ θα μπορούσε να απορρίψει την είδηση αυτή και να μην κάνει καμία κίνηση κατά των Φιλισταίων λόγω του κινδύνου που διατρέχει από τους διωγμούς του Σαούλ. Εδώ βλέπουμε άλλο ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το λαό του Θεού : υπευθυνότητα και φιλαδέλφεια. Κανένας χριστιανός δεν πρέπει να μείνει απαθής, όσο μεγάλα προβλήματα κι αν περνάει, όταν βλέπει τους αδελφούς του δίπλα να λεηλατούνται κυριολεκτικά από το διάβολο.

Η Κεειλά βρισκόταν περίπου 10 χλμ. ανατολικά από το σπήλαιο Οδολλάμ. Υπεύθυνος για την ασφάλεια αυτής της πόλης ήταν ο Σαούλ και όχι βεβαίως ο Δαβίδ. Σημειώνουμε ότι η λέξη "Κεειλά" σημαίνει "φρούριο". Όταν υπάρχουν ηγέτες σαν το Σαούλ, τότε κάθε "φρούριο" είναι ευάλωτο και εύκολη λεία για τον εχθρό. Η επίσημη εκκλησία της Ελλάδας (Σαούλ) δεν ενδιαφέρεται για τις ψυχές των ανθρώπων, για την επέλαση του εχθρού μέσα στην κοινωνία και για την καταστροφή που προκαλεί η αμαρτία. Ενδιαφέρεται μόνο πώς θα παραμείνει στην εξουσία και κοιτάζει ποιος είναι αυτός που την απειλεί (Δαβίδ) για να τον εξοντώσει. Δεν θεωρεί επικίνδυνους τους "Φιλισταίους", όσο τους "Δαβίδ"!!!

Αυτός όμως ο μικρός Δαβίδ, με τους τόσο λίγους άνδρες είναι εκείνος που θα πατάξει τα σχέδια του εχθρού και θα ελευθερώσει τον άνθρωπο από τους Φιλισταίους (δαιμόνια). Αυτή η μικρή εκκλησία είναι που, ενώ διώκεται από πολλές μεριές, αποστολή της είναι συγχρόνως να κηρύττει πόλεμο κατά της αμαρτίας και ν' απλώνεται η βασιλεία των ουρανών. Η εκκλησία του Χριστού έχει από τη μία τον Σαούλ, και από την άλλη τους Φιλισταίους. Εκεί θα φανεί η δόξα του Θεού. Μία τέτοια μαχητική συνάθροιση θα έχει μόνο νίκες να επιδείξει!

Πολλοί χριστιανοί, υπό το βάρος των απογοητεύσεων και αδικιών που ίσως έχουν βιώσει, έχουν καταθέσει τα όπλα και έχουν χάσει κάθε αίσθημα ευθύνης και πνευματικής εγρήγορσης. Νιώθουν κουρασμένοι και χωρίς ζήλο. Ο Κύριος όμως είναι μαζί μας και θα μας χαρίσει τέτοια νίκη, την οποία δεν θα περιμέναμε! Οι άνδρες του Δαβίδ δεν ήθελαν να κατεβούν στη μάχη, διότι είχαν τέτοια αρνητική ψυχολογία. "Ιδού, ημείς ενταύθα εν τη Ιουδαία φοβούμεθα. Πόσο δε μάλλον, εάν υπάγομεν εις Κεειλά, εναντίον των στρατευμάτων των Φιλισταίων;" (Α' ΣΑΜ. κγ':3).
Δεν έχουν γυμναστεί πνευματικά. Εδώ είναι που θα μάθουν ότι :

ΡΩΜ. η':31 - "Τί λοιπόν θέλομεν ειπεί προς ταύτα; Εάν ο Θεός ήναι υπέρ ημών, τίς θέλει είσθαι καθ' ημών;"

Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι, σαφώς θα ήταν πιο ασφαλείς αν έμεναν κρυμμένοι στο δάσος Αρέθ. Τώρα που επιτέθηκαν στους Φιλισταίους, θα αποκαλυφθεί η θέση τους και θα μπουν σε μπελάδες. Όμως ο χριστιανός δεν πράττει κοιτάζοντας το συμφέρον του, αλλά αυτό που έχει ανάγκη ο αδελφός μας. Α' ΚΟΡ. ι':24

Ακόμα παρατηρούμε ότι ο Δαβίδ αρχίζει να ρωτάει τον Κύριο, γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το πιο σωστό που θα μπορούσε να κάνει. Ρώτησε δύο φορές το Θεό, η δεύτερη για να πεισθούν οι 600 άνδρες του. Η απάντηση ήταν πάλι η ίδια.

Μετά απ' αυτή την αναπάντεχη σωτηρία θα περίμενε κανείς οι κάτοικοι της Κεειλά να γίνουν θερμοί υποστηρικτές στο σωτήρα τους. Ο Θεός όμως προειδοποίησε το Δαβίδ και του είπε ότι αν έμενε εκεί, οι κάτοικοι της Κεειλά θα τον παρέδιδαν στο Σαούλ, ο οποίος άκουσε τα νέα και ήταν κατά πόδας για να τον συλλάβει. Μετά από τέτοια χάρη, τέτοια προδοσία! Έτσι είναι πολλοί χριστιανοί σήμερα. Έχουν λάβει ευλογίες, θεραπείες στη ζωή τους. Ο Κύριος έχει ενώσει οικογένειες και η χάρη Του πάνω στον άνθρωπο είναι ατέλειωτη. Όταν όμως έρθει κάποια δύσκολη στιγμή, δεν διστάζουν να τον προδώσουν προς χάρη κάποιων ανθρώπων ή κάποιων άλλων παραγόντων. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ιούδα, ο οποίος πρόδωσε τον Κύριο, ενώ ζούσε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κοντά στην Έκφραση της Αγάπης, κοντά σ' Εκείνον που έδειξε με τη ζωή Του ότι ήταν έτοιμος να δοθεί για το συνάνθρωπό του.

Φαίνεται ότι όλα πάνε στραβά! Ο Δαβίδ κινδυνεύει από το Σαούλ, από τους Φιλισταίους, αλλά και απ' αυτούς που ευεργετεί!! Υπάρχει κάτι που πιστεύω ότι ο Δαβίδ το ένιωθε.

Α' ΣΑΜ. κγ':14 - "Ο δε Δαβίδ εκάθησεν εν τη ερήμω, εν τόποις οχυροίς, και έμεινεν επί τινος όροις εν τη ερήμω Ζιφ. Και αυτόν εζήτει ο Σούλ πάσας τας ημέρας. Ο Θεός όμως δεν παρέδωκεν αυτόν εις την χείρα αυτού."

Ο Δαβίδ, όσο κι αν φαίνεται ότι τον έχει ο Σαούλ στο χέρι του, άλλο τόσο είναι γεγονός ότι τον κρατάει σφικτά το χέρι του Θεού. Κοιτάξτε τι έχει ο Θεός στο χέρι Του :

ΙΩΒ λς':32-33 - "Εν ταις παλάμαις Αυτού κρύπτει την αστραπήν και προστάζει αυτήν εις ό,τι έχει να απαντήση.
Παραγγέλλει εις αυτήν υπέρ του φίλου Αυτού, κατά δε του ασεβούς ετοιμάζει οργήν."
ΗΣΑ. μθ':16 - "Ιδού, επί των παλαμών Μου σε εζωγράφισα. Τα τείχη σου είναι πάντοτε ενώπιόν Μου."
ΙΩΑΝ. ι':28 - "Και Εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός Μου."

Ο Κύριος έχει μία αστραπή, μία δύναμη στο χέρι Του και αυτή είσαι εσύ! Την κατάλληλη ώρα θα σε εξαπολύσει, όπως ακριβώς έκανε και με το Δαβίδ.

Ο Δαβίδ φεύγει γρήγορα από την Κεειλά και τώρα βρίσκεται σε άλλη περιοχή στην έρημο Ζιφ. Δεν έφταναν που διαδραματίστηκαν, τώρα ήρθε και το άλλο! Οι Ζιφαίοι, χωρίς να τους ασκηθεί καμία πίεση και χωρίς να έχουν κανένα λόγο, πήγαν και προσφέρθηκαν στο Σαούλ να πιάσουν και να παραδώσουν το Δαβίδ. Εκείνη η περίοδος ήταν πραγματικά πολύ σκοτεινή για το Δαβίδ και τους άνδρες του. Δεν είναι πλέον σίγουροι για κανέναν! Πιστεύω ότι πολλοί από εμάς έχουμε περάσει παρόμοιες καταστάσεις, όπου ενώ η ελπίδα που έχεις μέσα σου είναι δυνατή, όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά. Όσο κι αν θέλεις να υπακούσεις το Θεό, σου βγαίνουν προβλήματα κι αναποδιές. Μέσα σ' αυτή την "κοιλάδα" των προβλημάτων ο Κύριος δεν θα σε αφήσει, όπως δεν άφησε και το Δαβίδ. Θα σου απευθύνει ένα λόγο παρηγοριάς, μία βοήθεια στήριξης, μία καινούρια νότα χαράς. Εκεί που κοντεύεις να πέσεις κάτω, έρχεται για να σε ενισχύσει, για να συνεχίσεις και να σε βοηθήσει να βγεις μέσα απ' αυτό το πηγάδι.

Α' ΣΑΜ. κγ':16-18 - "Τότε εσηκώθη Ιωνάθαν, ο υιός του Σαούλ, και υπήγε προς τον Δαβίδ εις το δάσος, και ενίσχυσε την χείρα αυτού εν τω Θεώ. Και είπε προς αυτόν, Μη φοβού, διότι δεν θέλει σε ευρεί η χειρ Σαούλ του πατρός μου, και εσύ θέλεις βασιλεύσει επί τον Ισραήλ, και εγώ θέλω είσθαι δεύτερός σου. Μάλιστα και Σαούλ ο πατήρ μου εξεύρει τούτο. Και έκαμον αμφότεροι συνθήκην ενώπιον του Κυρίου, και εκάθητο ο Δαβίδ εντός του δάσους, ο δε Ιωνάθαν ανεχώρησεν εις τον οίκον αυτού."

Ο Κύριος θα σε ενισχύσει την πιο κατάλληλη ώρα, αν επιμένεις να Τον εκζητάς. Κοιτάξτε πώς ο Θεός προμηθεύει δόσεις αγαθές στα παιδιά Του. Δεν επιτρέπει στο Σαούλ να πλησιάσει, αλλά πόσο εύκολο ήταν για τον Ιωνάθαν!! Ο Σαούλ είχε όλη τη δύναμη, τα μέσα και την εξουσία για να μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες όσον αφορά το Δαβίδ και τελικά να πετύχει το σκοπό του. Όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν αποδίδουν! Όλα τα μέσα του εχθρού είναι ανίσχυρα μπροστά στα παιδιά του Θεού που Τον εμπιστεύονται. Την ίδια εικόνα είχαμε και την εποχή που έρχονταν οι άνθρωποι να προσκολληθούν στο Δαβίδ στο σπήλαιο Οδολλάμ. Κατά παράδοξο τρόπο, όσοι ήθελαν να βρουν το Δαβίδ, πολύ εύκολα τον έβρισκαν στο μέρος εκείνο. Ο Σαούλ, ο οποίος τον ζητούσε κι εκείνος διακαώς, δεν μπόρεσε ούτε καν να εντοπίσει που μπορεί να βρισκόταν!! Αυτό είναι το θαυμαστό, αόρατο χέρι του Θεού στη ζωή μας. Ενώ εμείς δεν βλέπουμε τίποτα, ο Κύριος έχει χτίσει ένα απόρθρητο φρούριο γύρω από τα παιδιά Του. Οι πύλες είναι ανοιχτές, μόνο για να εισέλθει ευλογία και κλειστές για κάθε έργο του διαβόλου.
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να βρει τον Κύριο χωρίς δυσκολία. Όσοι θέλουν να Τον βρουν για προσωπικό συμφέρον, δεν θα Τον εντοπίσουν ποτέ!!

Ό,τι λέει ο Ιωνάθαν στο Δαβίδ, έχει ισχύ και σε μας. Του είπε:
1) "Μη φοβού". Παρόλο που νιώθεις στο σβέρκο σου την ανάσα τόσων εχθρών.
2) "Δεν θέλει σε ευρεί η χειρ Σαούλ ..."
3) "Θέλεις βασιλεύσει επί τον Ισραήλ"
4) Τα λόγια του Ιωνάθαν φανερώνουν ότι ο Δαβίδ δεν είναι μόνος του. Υπάρχουν κι άλλοι που τον στηρίζουν και προσεύχονται γι' αυτόν.

Τα λόγια που είπε ο Ιωνάθαν στο Δαβίδ ήταν ακριβώς εκείνα που είχε ανάγκη ν' ακούστει ο δεύτερος.

ΠΑΡ. κε':11 - "Λόγος λαληθείς πρεπόντως είναι μήλα χρυσά εις ποικίλματα αργυρά."

Εμείς, με ποιον τρόπο, βοηθάμε και αποκρινόμαστε στους αδελφούς, που περνάνε παρόμοιες καταστάσεις; Μήπως τους λέμε ότι κάπου υπάρχει αμαρτία και ν' ανοίξουν τη Γραφή τους και να μετανοήσουν; Μήπως εκεί που πρέπει να οικοδομήσουμε, εμείς κατεδαφίζουμε; Πόσες ψυχές έχουν πληγωθεί βαθειά και σοβαρά λόγω τέτοιων άσοφων και άστοχων λόγων μας; Πόσοι άνθρωποι έχασαν κάθε ελπίδα και κουράγιο, όταν άκουσαν ακριβώς αυτά που δεν έπρεπε από κάποιον υπεύθυνο;
Ο Κύριος μας θέλει να γίνουμε "Ιωνάθαν" στην προκειμένη περίπτωση. Μας ζητάει να έχουμε πνεύμα βοηθείας και στήριξης και όχι ένα ξερό νομικιστικό, θρησκευτικό και νεκρό πνεύμα.

Από την άλλη μεριά έχουμε αδελφούς που κολακεύουν με μεγάλη ευκολία και αυτό δεν βοηθάει καθόλου τον "ασθενή" ή φοβισμένο αδελφό.

Α' ΘΕΣ. ε':14 - "Σας παρακαλούμε δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας."

Αυτή η υπηρεσία είναι που θα βοηθήσει την εκκλησία να προχωρήσει! Είναι πολύ απαραίτητο στοιχείο και πολλές φορές ξεχνάμε τι δύναμη και χάρη κρύβεται μέσα στα λόγια της παρηγοριάς και στήριξης. Κατά ένα τρόπο θα μπορούσα να πω, ότι ο Ιωνάθαν στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση είναι ένας τύπος του Αγίου Πνεύματος, του Παράκλητου, που στέλνεται από το Θεό για να ενισχύσει και να βοηθήσει τον πιστό.

ΙΩΑΝ. ιδ':26 - "Ο δε παράκλητος, το Πνεύμα το άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί Μου, Εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα, και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς."

Μέσα στα προβλήματα και το σκοτάδι χρειαζόμαστε ένα φως, διότι ξεχνάμε τις υποσχέσεις του Κυρίου, έχει εξασθενήσει ο Λόγος του Θεού στην καρδιά μας και χρειάζεται μία ανανέωση, μία αναζωπύρωση, αν θέλετε, μία υπενθύμιση. Ο Ιωνάθαν υπενθύμισε στο Δαβίδ αυτά που του είπε ο Σαμουήλ την ημέρα του χρίσματός του.
Η λέξη "παράκλητος" σημαίνει: βοηθός, παρηγορητής, συνήγορος, σύμβουλος, μεσίτης. Ο Ιωνάθαν εκπλήρωσε μέχρι σ' ένα βαθμό, όλες τις παραπάνω ιδιότητες. Μετά την επίσκεψη του Ιωνάθαν ο Δαβίδ έγραψε τον ψαλμό νδ'. Ο Ιωνάθαν τον εμψύχωσε και τον ενίσχυσε "εν τω Θεώ". Δεν μίλησαν για κοσμικά πράγματα ή για θέματα που δεν είχαν σχέση με τα πνευματικά. Δεν κάθησαν να πιουν για να ξεχάσουν τον πόνο τους! Τον έστρεψε προς τον Θεό από εκεί που έρχεται κάθε ενίσχυση και παρηγορία. ΗΣΑ.λε':4, νδ':4, ΙΕΡ.λ':10, ΜΙΧ.γ':7,8, ΑΓΓ.β':3-5, ΜΑΤΘ.θ':2,22, ιδ':27, ΠΡΑΞ.κγ':11.

Αξίζει ν' αναφερθούμε ξανά σ' αυτή τη σχέση του Ιωνάθαν με το Δαβίδ. Ήταν η τελευταία φορά που συναντήθηκαν. Είναι πραγματικά μία οδυνηρή εικόνα. Υπάρχουν χριστιανοί που έχουν όλα τα προσόντα να βασιλεύσουν και να ζήσουν μέσα στην παρουσία του Θεού, έχουν ικανότητες, διαθέτουν ευγένεια στην ψυχή τους και συνέπεια στις πράξεις τους, δείχνουν ότι προχωράνε για να γίνουν άξιοι υπηρέτες και εργάτες και να κληρονομήσουν χαρίσματα και δυνάμεις που χορηγεί το Άγιο Πνεύμα. Έχουν την ελπίδα κάπου μέσα τους ότι θα είναι "δεύτεροι μετά τον Δαβίδ", κάτι που δεν ήταν υπερβολικό στην περίπτωση του Ιωνάθαν. Κι όμως τίποτα απ' αυτά δεν βοήθησε!! Όπως έχουμε πει, ο Κύριος διατύπωσε καθαρά ποιοι είναι οι μαθητές Του.

ΛΟΥΚ. ιδ':33 - "Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να είναι μαθητής Μου."

Μπορεί να έχουμε ελπίδα ότι ο Κύριος θα μας χρησιμοποιήσει, όπως είχε ο Ιωνάθαν, για να κηρυχθεί το ευαγγέλιο με δύναμη από εμάς. Μπορεί να ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας οπλίσει με χαρίσματα και δυνάμεις και θα κατατροπώσουμε τον εχθρό. Όμως αν αυτή η ελπίδα δεν συμβαδίζει και δεν συμφωνεί με τις υπόλοιπες αποφάσεις και περαιτέρω πράξεις που θα πρέπει να κάνουμε και ν' ακολουθήσουμε τον Κύριο σωστά, δεν θα έχουν αποτέλεσμα, αλλά ούτε και καρπό!

Ο Ιωνάθαν έλπιζε στο Δαβίδ, όμως ζούσε με το Σαούλ! Τον εαυτό του τον είχε διαθέσει και υπηρετούσε το Σαούλ! Δεν μπορείς να ελπίζεις στον Κύριο για οτιδήποτε, ενώ υπηρετείς και είσαι μέσα στον κόσμο. Δεν θα κληρονομήσεις καμία θέση μέσα στη βασιλεία του Θεού, αν δεν έχεις εξ ολοκλήρου εκλέξει να κακουχηθείς και να δοθείς στο θέλημα του Θεού. Αν έχεις τέτοιο φρόνημα, οι μάχες σου με το διάβολο δεν θα είναι νικηφόρες, αλλά θα σε νικήσει αυτός, όπως οι Φιλισταίοι σκότωσαν στη μάχη τον Ιωνάθαν. Ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή είναι τεθλιμμένος. ΜΑΤΘ.ζ':13-14.

Όσον κι αν προσπαθήσεις να συμβιβάσεις τον κόσμο με τον Ιησού, άλλο τόσο θ' αυξάνεται η σύγχυση και η πλάνη. Ας δούμε πώς το θέτει ο Ιωάννης.

Α' ΙΩΑΝ. β':17 - "Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού, όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα."

Γίνε ειλικρινής πρώτα με τον Κύριο και έπειτα με τον εαυτό σου και έκλεξε την αγαθή μερίδα που έχει αιώνια ζωή.

Βλέπουμε εδώ άλλο ένα βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να διακρίνει το στράτευμα του Ιησού, την εκκλησία: Τέλεια απάρνηση του εαυτού και του κόσμου και ολοκληρωτική αφιέρωση στα χέρια του Κυρίου. Έτσι θα βασιλεύσεις!
Όσο δεμένη κι αν ήταν η ψυχή του Δαβίδ με τον Ιωνάθαν, όσο κι αν διψούσε για την παρουσία του και επιθυμούσε να είναι δίπλα του, ποτέ δεν βλέπουμε να του λέει κάτι για να εκδηλώσει την επιθυμία του, δηλ. να μείνει μαζί του. Είναι η ευγένεια και η λεπτότητα που διακρίνει τον Κύριό μας, όσον αφορά τις εκλογές και αποφάσεις μας. Ο Ιησούς λέει "εάν τις θέλη ...".

Μετά από συνεχείς μετακινήσεις και κυνηγητά, αφού ξεφεύγει από τους Ζιφαίους, καταφεύγει στην έρημο Μαών. Ούτε όμως κι εκεί έμεινε πολλή ώρα, διότι ο Σαούλ πολύ γρήγορα τον πλησίασε και βρέθηκε να είναι μία ανάσα πίσω του. Τα πράγματα εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε ο Σαούλ κατάφερε να περικυκλώσει το Δαβίδ και τους άντρες του. Τόσο κοντά μπορεί να νιώθεις τον κλοιό του εχθρού στη ζωή σου, ώστε να πεις, "τώρα τελείωσαν όλα. Τώρα χάθηκα." Ο Κύριος μπορεί να επιτρέψει και να σε φέρει πολύ κοντά στην καταστροφή και λίγο πριν γίνει το κακό, θα επέμβει θαυματουργά!

Α' ΣΑΜ. κγ':26-27 - "Και ο μεν Σαούλ επορεύετο κατά τούτο το μέρος του όρους, ο δε Δαβίδ και οι άνδρες αυτού κατ' εκείνο το μέρος του όρους, και έσπευσεν ο Δαβίδ να φύγει από προσώπου του Σαούλ, πλην ο Σαούλ αυτού περιεκύκλωσαν το Δαβίδ και τους άνδρας αυτού, διά να συλλάβωσιν αυτούς.
Ήλθε δε μυνητής προς τον Σαούλ, λέγων, Σπεύσον, και ελθέ, διότι οι Φιλισταίοι εφώρμησαν εις την γην."

Ο Σαούλ ήταν τόσο κοντά στην επιτυχία που πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή ήταν σίγουρος ότι τον είχε πιάσει! Σίγουρα δεν περίμενε τέτοια ανατροπή. Ποιος άλλος θα το πίστευε! Όταν ο Ιησούς ήταν πάνω στο σταυρό, φαντάζομαι πώς ο διάβολος θα χαιρόταν κατά τον ίδιο τρόπο. Νόμισε ότι τον νίκησε. Τον είχε περικυκλώσει, απομονώσει και τελικά μπροστά στο θέαμα του Γολγοθά απολάμβανε τη "νίκη" του. Όμως εκείνη τη στιγμή ακριβώς ηττήθηκε καθολικά!! Ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε ένδοξα, νικώντας το θάνατο, σπάζοντας τα δεσμά του Άδη και τις αλυσίδες του σκότους και έδωσε την ίδια ζωή και νίκη σε όποιον πιστέψει. Μέσα σε λίγη ώρα ο διάβολος πέρασε από το θρίαμβό Του στη μεγαλύτερη ήττα, όπου ο Ιησούς κυριολεκτικά τον συνέτριψε!! Λίγο παρακάτω ο Σαούλ πέφτει στα χέρια του Δαβίδ με ένα τρόπο που κανείς δεν θα φανταζόταν. Ήταν το πιο εύκολο πράγμα να τον σκοτώσει, κάτι που δεν έκανε. Ο διάβολος υπάρχει ακόμα για να εξυπηρετήσει τα σχέδια του Θεού.

Ο λόγος του Θεού μας δίνει αυτή την προφητική εικόνα και μέσα από τη ζωή του Ιωσήφ. Ενώ ήταν τρία χρόνια στη φυλακή, στην Αίγυπτο, μετά από τις ψευδοκατηγορίες της γυναίκας του Πετεφρή, ο Φαραώ τον έβγαλε έξω από εκεί για να του εξηγήσει ένα όνειρο. Μόλις κατάλαβε ο Φαραώ ότι είχε πνεύμα Θεού πάνω του, αμέσως, λίγες ώρες αφότου βγήκε από τη φυλακή, είπε:

ΓΕΝ. μα':39-40 - "Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Επειδή ο Θεός έδειξε εις σε πάντα ταύτα, δεν είναι ουδείς τόσον συνετός και φρόνιμος όσον συ. Συ θέλεις είσθαι επί του οίκου μου, και εις τον λόγον του στόματός σου θέλει υπακούει πας ο λαός μου, μόνον κατά τον θρόνον θέλω είσθαι ανώτερός σου."