Β' ΘΕΣ. β':3 - "Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον, διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη (αρπαγή), εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία ..."
Πριν την αρπαγή της Εκκλησίας θα προηγηθεί μία αποστασία. Δεν είναι απλά μία αποστασία. Ο Παύλος την ονομάζει με το οριστικό άρθρο, "η αποστασία". Θα είναι ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο γεγονός για την Εκκλησία, διότι πολλοί θα μετακινηθούν από την υγιή πίστη πάνω στην οποία στέκονταν.
Αποστασία σημαίνει "στέκομαι κάπου και από εκεί μετακινούμαι και πηγαίνω κάπου αλλού". Βασικά, αναφέρεται στην Εκκλησία, διότι ο άπιστος, ούτως ή άλλως, δεν στέκεται στην πίστη του Θεού και έτσι δεν υπάρχει λόγος να ονομαστεί αποστάτης, Είναι ήδη αποστάτης. Θα είναι ένα τραγικό γεγονός για πολλούς χριστιανούς, οι οποίοι δεν έχουν προσέξει τις προειδοποιήσεις και τους κινδύνους που ο Λόγος του Θεού αναφέρει γι' αυτό το γεγονός.
Α' ΤΙΜ. δ':1 - "Το δε πνεύμα ρητώς λέγει, ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινες από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης, και εις διδασκαλίας δαιμονίων."
Παρατηρούμε ότι για να λάβει χώρα η αποστασία, δεν χρειάζεται να φύγεις εξ ολοκλήρου από το Χριστό και την εκκλησία και να εισέλθεις ολοκληρωτικά στον κόσμο. Απλά, εάν έρθει πνεύμα πλάνης και προσκοληθείς σε λάθος διδασκαλία, είναι αρκετό αυτό για να ξεφύγεις από το σωστό δρόμο, ο οποίος θα σε πάει στον ουρανό. Ο απόστολος Παύλος εδώ, προφητεύει γενικά, κάτι που έχει όμως ιδιαίτερη σημασία στις τελευταίες μέρες.
Στην Αποκάλυψη ο Ιωάννης μέσα από μία πολύ παραστατική εικόνα, μας δίνει την ίδια αλήθεια από διαφορετική σκοπιά. Η περικοπή στην Β' Θεσ. β':1-12 είναι παράλληλη με την περικοπή στην Αποκ. ιβ':1-5.
Στο κεφ. ιβ' της Αποκάλυψης λοιπόν, ο Ιωάννης βλέπει μία γυναίκα έγκυο, η οποία είναι σε οδύνη τοκετού και είναι έτοιμη να γεννήσει ένα παιδί, τον "υιόν άρσεν", όπως αναφέρεται στο αρχαίο κείμενο.
Είναι ανάγκη να πάρουμε λίγο χώρο και να εξηγήσουμε επί τροχάδην τη συγκεκριμένη όραση του Ιωάννη.
Η γυναίκα αυτή συμβολίζει την ορατή εκκλησία του Χριστού.
Είναι ενδεδυμένη τον ήλιο, που απεικονίζει τη δικαιοσύνη του Θεου. ΜΑΛ. δ':2, ΜΑΤΘ. ιζ':2, ΑΠΟΚ. α':16.
Στεκόταν πάνω στη σελήνη, που συμβολίζει την Παλαιά Διαθήκη, διότι αυτή η Οικονομία δεν είχε δικό της φως (η σελήνη είναι ετερόφωτο σώμα), αλλά δανείζεται φως από την Οικονομία της Καινής Διαθήκης που ήρθε αργότερα. Αν θέλετε, στεκόταν πάνω στις υποσχέσεις και τις επαγγελίες του Θεου, που ειπώθηκαν στην τότε Οικονομία.
Πάνω στο κεφάλι της είχε ένα στέφανο με δώδεκα αστέρια. Ο στέφανος συμβολίζει τη νίκη. Το δώδεκα είναι αριθμός συμβολικός και δείχνει την πληρότητα της βασιλείας του Θεού. Εδώ λοιπόν έχουμε όλους τους εργάτες, που υπηρετούν γι' αυτή τη βασιλεία. Οι αστέρες είναι ο λαός του Θεου, διότι τελικά, όλοι μας εργαζόμαστε, ο καθένας με τον τρόπο του για το έργο του Θεού εδώ στη γη. ΔΑΝ. ιβ':3, ΓΕΝ. ιε':5, κβ':17, κς':4.
Ο δράκος που περιμένει μπροστά από τη γυναίκα είναι ο διάβολος και το αναφέρει ο Ιωάννης λίγο πιο κάτω στο 9ο εδάφιο του ίδιου κεφαλαίου.
Το κόκκινο συμβολίζει τον πόλεμο, την αιματοχυσία και την αμαρτία. ΑΠΟΚ. ς':4.
Αυτός ο δράκος έχει επτά κεφάλια και πάνω σ' αυτά επτά διαδήματα. Το κεφάλι συμβολίζει την εξουσία και τα διαδήματα τις βασιλείες του διαβόλου από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι το τέλος. Οι επτά αυτές βασιλείες είναι η Αίγυπτος, η Ασσυρία, η Βαβυλώνα, η Μυδοπερσία, η Ελλάδα, η Ρώμη και τέλος, η βασιλεία του Αντίχριστου. Είναι οι επτά διαδοχικές προσπάθειες που έκανε ο διάβολος για να εξουσιάσει τον κόσμο, μέσω αυτών των κοσμοκρατοριών.
Ο διάβολος είναι εκεί και περιμένει το παιδί που θα γεννήσει η παγκόσμια χριστιανική εκκλησία και το οποίο συμβολίζει την Εκκλησία της αρπαγής.
ΗΣΑ. ξς':7-8 - "Πριν κοιλοπονήσει, εγέννησε, πριν έλθωσιν οι πόνοι αυτής, ηλευθερώθη και εγέννησεν αρσενικόν. Τίς ήκουσεν τοιούτον πράγμα; Τίς είδε τοιαύτα; Ή έθνος ήθελε γεννηθή εν ταυτώ; Αλλ' η Σιών άμα εκοιλοπόνησεν, εγέννησε τα τέκνα αυτής."
Οι ένθερμοι, αφιερωμένοι και αγιασμένοι χριστιανοί θα φύγουν για τον ουρανό, οι χλιαροί, συμβιβασμένοι και υπερήφανοι θα μείνουν πίσω και θα χρειαστεί να περάσουν τη μεγάλη θλίψη (θά πονέσουν). Για να έρθει όμως το παιδίον το άρρεν σε κατάσταση ετοιμότητας, η Εκκλησία θα υποφέρει και θα έχει δυσκολία. Για να τελειώσει την προσπάθεια αυτή θα χρειαστεί να περάσει μέσα από το δρόμο των οδυνών.
Αυτό γίνεται εξάλλου και σε προσωπικό επίπεδο. Για να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας, πρέπει να προηγηθεί η παιδεία του Θεού και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο πολλές φορές. ΓΑΛ. δ':19
Χωρίς οδύνες δεν υπάρχει αποτέλεσμα! Βρισκόμαστε λοιπόν λίγο πριν την αρπαγή και ξαφνικά βλέπουμε το διάβολο να κάνει μία απότομη και ύπουλη κίνηση, "και η ουρά αυτού έσυρε το τρίτον των αστέρων του ουρανού, και έρριψεν αυτούς εις την γην." Οι αστέρες είπαμε ότι, συμβολίζουν τους αγίους. Τώρα ενδιαφέρον έχει να δούμε τι είναι η ουρά.
ΗΣΑ. θ':15 - "Ο πρεσβύτης και ο έντιμος, αυτός είναι η κεφαλή, και ο προφήτης όστις διδάσκει ψεύδη, αυτός είναι η ουρά."
Ο διάβολος έριξε τους αγίους στη γη. Πνευματικά κατοικούμε στον ουρανό. ΕΦΕΣ. β':6
Είναι χριστιανοί, οι οποίοι έχουν ανοίξει τους εαυτούς τους με διάφορους τρόπους για να εισέλθει πλάνη και τελικά να εκπέσουν από τη χάρη του Θεού χάνοντας την αρπαγή. Είναι εκείνοι που νομίζουν ότι μπορούν να έχουν τον Ιησού, αλλά και να ζουν σύμφωνα με τις σαρκικές τους επιθυμίες. Είναι εκείνοι που φοβούνται να ομολογήσουν τον Κύριο για να μη χάσουν την εύνοια των συναδέλφων τους και να μη χαλάσουν τις "καλές" σχέσεις που έχουν με διάφορους ανθρώπους κλπ. Είναι εκείνοι που κρατάνε παραδόσεις και τα προσωπικά τους πιστεύω ενάντια στο Λόγο του Θεού. Δικαιολογούν με διάφορα "έξυπνα" επιχειρήματα τη θέση τους αυτή. Είναι εκείνοι που ενώ πηγαίνουν στην εκκλησία, νομίζουν ότι έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους στην αρπαγή, ενώ η ζωή τους στερείται από ουσιαστική μετάνοια και δεν υπάρχει συντριβή μέσα στην οποία κατοικεί ο Κύριος. Για να πάμε στον ουρανό θα πρέπει να είμαστε σε θέση να δώσουμε ό,τι αγαπάμε περισσότερο, να θυσιάσουμε πράγματα με τα οποία έχουμε ταυτιστεί και να ακολουθήσουμε ειλικρινά τον Ιησού. ΜΑΤΘ. ιθ':21-22.
Τις τελευταίες ημέρες ο διάβολος θα εκτοξεύσει σωρεία ψευδοδιδασκαλιών κατά των αγίων. Ο Κύριος τα επιτρέπει αυτά για να δοκιμάσει την Εκκλησία Του για μία τελευταία φορά, πριν την παραλάβει. Ο διάβολος στέκεται μπροστά από τη γυναίκα για να καταφάει το παιδί της. Αυτό γίνεται και στην καθημερινή μας πορεία, καθώς βαδίζουμε προς τον ουρανό. Θέλει να μας φάει και να μας εξαλείψει ως πνευματικά τέκνα του Θεού που είμαστε. Α' ΠΕΤΡ. ε':8 Επιθυμεί να μας καταστρέψει πνευματικά και να μας βγάλει έξω από τη θέση μας, εκεί όπου ο Θεός μπορεί να μας χρησιμοποιήσει. Οι άνθρωποι που θα πέσουν θύματα αυτής της πλάνης, θα πέσουν επειδή οι ίδιοι προχώρησαν πρώτοι προς αυτήν! Εκείνοι ουσιαστικά την ζήτησαν, διότι η καρδιά τους δεν ήταν ευθεία ενώπιον του Θεού. Επέβλεψαν στη σάρκα τους και άκουγαν τις επιθυμίες της καρδιάς τους.
Ο Σαούλ απεικονίζει το είδος των ανθρώπων που θα αγαπήσουν την πλάνη και την ανομία, κόντρα στο Λόγο του Θεού. Πλανήθηκε, επειδή ο ίδιος απεδοκίμασε τη μετάνοια και δεν έστρεψε την καρδιά του στο θέλημα του Θεού. Είναι οι τελευταίες μέρες, όπου πλήθος θα χαθεί στα όρη Γελβουέ. Όμως υπάρχει και μία ομάδα πιστών, οι οποίοι ταπεινώθηκαν και ακολούθησαν τον κεχρισμένο παντού, όπου εκείνος πήγε. Αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία του και η αμοιβή τους ήρθε λίγο αργότερα, όταν έγιναν αρχιστράτηγοι στο κράτος του Ισραήλ. Το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανών θα αντισταθούν πολεμώντας, διότι παρέμειναν άγρυπνοι και δεν επέτρεψαν στα ζιζάνια να φυτρώσουν στον αγρό τους για να πνίξουν τον καρπό της πίστης τους. Έτσι θα μορφωθεί η άμωμη και άσπιλη νύμφη, η οποία θα είναι ως τέλειος άνδρας, όπως μας περιγράφει ο απόστ. Παύλος την Εκκλησία, η οποία είναι έτοιμη να καθίσει στο θρόνο του Θεού.
Ο υιός ο άρσεν που γεννάει η γυναίκα, καθώς αρπάζεται και εισέρχεται στον ουρανό, θα έχει τη μορφή αυτής της τελειότητας.
ΕΦΕΣ. δ':13 - "εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως, και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, ΕΙΣ ΑΝΔΡΑ ΤΕΛΕΙΟΝ, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού."
Η δόξα και το έργο του Σαούλ τελείωσε στα όρη Γελβουέ. Θέρισε εκείνο που τόσα χρόνια έσπερνε. Με τα χρόνια σιγά-σίγά κατέβαινε τα σκαλοπάτια της πτώσης του μέχρι την τελευταία πράξης της αυτοκτονίας.
Από ανυπακοή σε φόβο, κατάθλιψη και καταπίεση. Μετά σε ζήλεια, έπειτα φόνος, έπειτα μαγεία και τέλος, αυτοκτονία. Αυτή η σταδιακή πτώση άρχιζε ήδη όταν ακόμα ο Δαβίδ ήταν μέσα στο παλάτι και ήταν ο σωματοφύλακάς του. Εκείνη την εποχή ο Σαούλ παραδώθηκε στη σάρκα του και καλό θα είναι να θυμηθούμε ξανά τα βήματα που έκανε, ενώ ο Δαβίδ ήταν ακόμα κοντά του.
Πρώτα ο Σαούλ αγάπησε πολύ το Δαβίδ και τον έκανε σωματοφύλακά του.
Α' ΣΑΜ. ις':21 - "Και ήλθεν ο Δαβίδ προς τον Σαούλ, και εστάθη έμπροσθεν αυτού, και ηγάπησεν αυτόν σφόδρα, και έγεινεν οπλοφόρος αυτού."
Λίγο αργότερα, όταν ο Δαβίδ οδηγούσε το στρατό σε νίκες κατά των Φιλισταίων, άρχισε να βάζει ο Σαούλ τη θέση του πάνω από το θέλημα του Θεού.
Α' ΣΑΜ. ιη':9-10 - "Και υπέβλεπεν ο Σαούλ τον Δαβίδ απ' εκείνης της ημέρας και εις το εξής. Και την επαύριον επήλθε πνεύμα πονηρόν παρά Θεού επί το Σαούλ, και επροφήτευεν εν μέσω του οίκου, και ο Δαβίδ έπαιζε διά της χειρός αυτού, ως καθ' εκάστην ημέραν, ήτο δε το δοράτιον εν τη χειρί του Σαουλ."
Την επόμενη μέρα μία σκέψη στο μυαλό του Σαούλ έκανε να ρίξει το δόρυ κατά του Δαβίδ.
Α' ΣΑΜ. ιη':11 - "Και έρριψεν ο Σαούλ το δοράτιον, λέγων, Θέλω κτυπήσει τον Δαβίδ έως και εις τον τοίχον. Αλλ' ο Δαβίδ εξέκλινεν απ' έμπροσθεν αυτού δις."
Η πονηριά και η υποκρισία αύξαναν συνεχώς μέσα στην καρδιά του Σαούλ και προσπάθησε να τον σκοτώσει με διαφορετικό τρόπο, καθώς θα τον έστελνε στις μάχες με τους Φιλισταίους.
Α' ΣΑΜ. ιη':17 - "... Διότι είπεν ο Σαούλ, Ας μη ήναι η χειρ μου επ' αυτόν, αλλ' η χειρ των Φιλισταίων ας ήναι επ' αυτόν." Επίσης : κεφ. ιη':21
Αργότερα έπεσαν τελείως οι μάσκες και έλαβαν όλοι καθαρή διαταγή για το θάνατο του Δαβίδ.
Α' ΣΑΜ. ιθ':1 - "Και είπεν ο Σαούλ προς Ιωνάθαν τον υιόν αυτού, και προς πάντας τους δούλους αυτού, να θανατώσωσι τον Δαβίδ."
Το επόμενο βήμα ήταν να θυμώσει ο Σαούλ και εναντίον του Ιωνάθαν, ο οποίος προσπάθησε να μεσολαβήσει τον πατέρα του με το Δαβίδ.
Α' ΣΑΜ. κ':30-33 - "Τότε εξήφθη η οργή του Σαούλ κατά του Ιωνάθαν, και είπε προς αυτόν, Υιέ διεφθαρμένης και αποστάτιδος, δεν εξεύρω ότι συ έκλεξας τον υιόν του Ιεσσαί δι' αισχύνην σου, και δι' αισχύνην της γυμνώσεως της μητρός σου; διότι ενόσω ο υιός του Ιεσσαί ζη επί της γης, συ δεν θέλεις στερεωθή, ουδέ η βασιλεία σου, τώρα λοιπόν πέμψον, και φέρε αυτόν προς εμέ, διότι εξάπαντος θέλει αποθάνει. Και απεκρίθη ο Ιωνάθαν προς τον Σαούλ τον πατέρα αυτού, και είπε προς αυτόν, Διατί να θανατωθή, τί έπραξε; Και έριψεν ο Σαούλ δοράτιον κατ' αυτού, διά να κτυπήση αυτόν. Τότε εγνώρισεν ο Ιωνάθαν, ότι ήτο αποφασισμένον παρά του πατρός αυτού να θανατώση τον Δαβίδ."
Όταν μάχεσαι και εναντιώνεσαι στο πραγματικό χρίσμα του Κυρίου, τα βήματά σου θα είναι σταθερά καθοδικά, όπως του Σαούλ. Όσο περισσότερο αυξανόταν η ζήλεια και ο φθόνος κατά του Δαβίδ, τόσο περισσότερο προετοίμαζε ο ίδιος την αντίστοιχη φθίνουσα πορεία του προς την απώλεια. Όταν σκάβεις το λάκκο του άλλου, θα πέσεις ο ίδιος μέσα. Αυτοί που αντιτάχθηκαν στο Δαβίδ, υπέφεραν την κατάρα του Θεού και πέθαναν. Εκείνοι που αντιστέκονται στη δύναμη της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, που αντιστέκονται στο χρίσμα του αίματος προς καθαρισμό και συγχώρηση, θα ζουν σε μία κατάρα, το τέλος της οποίας θα είναι θάνατος και κόλαση.
Ο Σαούλ είδε το θάνατο των τριών γιων του, που ήταν μαζί του στην τελευταία μάχη κατά των Φιλισταίων στο όρος Γελβουέ, κάτι που είναι ιδιαίτερα σκληρό για ένα πατέρα. Α' ΣΑΜ. λα':1-2.
Η αποστασία και η επανάσταση ενός ανθρώπου θα έχει αυτό το αποτέλεσμα. Πρώτα θα δεις να γκρεμίζονται αυτά που έχεις κτίσει, θα ισοπεδωθούν αυτά για τα οποία έχεις κουραστεί, τα παιδιά σου θα λάβουν από τη μερίδα που θα λάβεις κι εσύ και αυτό θα το δεις να γίνεται μπροστά στα μάτια σου. Θα βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς να απομακρύνονται, να φεύγουν χωρίς επιστροφή ...! Ο καρπός της αμαρτίας, αδελφοί, είναι πολυ πικρός.
Στο εδ. λα':2 το ρήμα "κατέφθασαν" δεν σημαίνει ότι η μάχη γινόταν σώμα με σώμα, αλλά οι τοξότες των Φιλισταίων πλησίασαν σε απόσταση βολής το Σαούλ και την ομάδα που ήταν κοντά του. Πλέον ο Σαούλ καταλαβαίνει ότι πλησιάζει και η δική του ώρα. Ίσως υπάρχει κάποια ελπίδα, κάποιο μικρό φως μέσα στην καρδιά του, ώστε να θέλει να τακτοποιήσει τον εαυτό του απέναντι στο Θεό, τώρα που όλα έχουν τελειώσει.
Στο επόμενο εδάφιο θα δούμε τι ήταν εκείνο για το οποίο ενδιαφερόταν ο Σαούλ στα τελευταία λεπτά της ζωής του.
Α' ΣΑΜ. λα':4-6 - "Και είπεν ο Σαούλ προς τον οπλοφόρον αυτού, Σύρε την ρομφαίαν σου, και διαπέρασόν με δι' αυτής, διά να μη έλθωσιν ούτοι οι απερίτμητοι, και με διαπεράσωσι, και με εμπαίξωσι. Πλην ο οπλοφόρος αυτού δεν ήθελε, διότι εφοβείτο σφόδρα. Όθεν έλαβεν ο Σαούλ την ρομφαίαν, και έπεσεν επ' αυτήν. Και ως είδεν ο οπλοφόρος αυτού ότι απέθανεν ο Σαούλ, έπεσεν και αυτός επί την ρομφαίαν αυτού, και απέθανε μετ' αυτού. Ούτως απέθανεν ο Σαούλ, και οι τρεις υιοί αυτού, και ο οπλοφόρος αυτού και πάντες οι άνδρες αυτού, την αυτήν εκείνην ημέραν, ομού."
1) Δεν θέλει να τον αποτελειώσουν οι απερίτμητοι, και
2) Γνωρίζει ότι οι Φιλισταίοι, πριν πεθάνει, θα τον εμπαίξουν και θα τον βασανίσουν. Φέρθηκαν κατά τον ίδιο τρόπο και στο Σαμψών, κάτι που σίγουρα ο Σαούλ γνώριζε. ΚΡΙΤ. ις':23-25
Ο οπλοφόρος του Σαούλ δεν υπάκουσε σ' αυτό που του είπε ο βασιλιάς κι έτσι ο Σαούλ έπεσε ο ίδιος πάνω στο σπαθί του μόνος και απελπισμένος.
Από τα επόμενα εδάφια στη Β' Σαμουήλ καταλαβαίνουμε ότι ο Σαούλ δεν σκοτώθηκε αμέσως μετά την κίνηση για αυτοκτονία που έκανε, αλλά ζούσε για λίγο ακόμα. Λίγο πριν έρθουν οι Φιλισταίοι για να λαφυραγωγήσουν, πέρασε κάποιος Αμαληκίτης από εκεί κοντά, ο Σαούλ τον είδε και του ζήτησε να τον αποτελειώσει, κάτι που έκανε.
Β' ΣΑΜ. α':6-10 - "Και είπεν ο νέος ο απαγγέλλων προς αυτόν, Ευρέθην κατά τύχην εν τω όρει Γελβουέ, και ιδού, ο Σαούλ ήτο κεκλιμένος επί του δόρατος αυτού, και ιδού, αι άμαξαι και οι ιππείς κατέφθανον αυτόν, και ότε έβλεψεν εις τα οπίσω αυτού με είδε, και με εκάλεσε, και απεκρίθην, Ιδού εγώ. Και είπε προς εμέ, Ποιος είσαι; Και απεκρίθην προς αυτόν, Είμαι Αμαληκίτης. Πάλιν είπε προς εμέ, Στήθι επάνω μου, παρακαλώ, και θανάτωσόν με, διότι σκοτοδινίασις με κατέλαβε, επειδή η ζωή μου είναι έτι όλη εν εμοί. Εστάθην λοιπόν επ' αυτόν, και εθανάτωσα αυτόν, επειδή ήμην βέβαιος ότι δεν ηδύνατο να ζήση αφού έπεσε, και έλαβον το διάδημα, το επί της κεφαλής αυτού, και το βραχιόλιον το εν τη βραχίονι αυτού, και έφερα αυτά ενταύθα προς τον κύριόν μου."
Η επιθυμία που εκφράστηκε στον οπλοφόρο από το Σαούλ δεν εκπληρώθηκε!
1) Πέθανε από απερίτμητο και μάλιστα Αμαληκίτη. Δεν είναι σύμπτωση που ο Σαούλ σε μία μάχη με τους Αμαληκίτες, δεν υπάκουσε το λόγο του Θεού κι ενώ έπρεπε να εξολοθρεύσει όλους τους Αμαληκίτες, αλλά και τα ζωντανά, εκείνος "δεν ήθελον να εξολοθρεύσωσιν αυτά, αλλά παν το ευτελές και εξουδενωμένον, εκείνο εξολόθρευσαν." Α' ΣΑΜ. ιε':9. Κράτησε επίσης, ζωντανό το βασιλιά των Αμαληκιτών τον Αγάγ.
Αν δεν καταπολεμήσεις ολοκληρωτικά τις αμαρτίες στη ζωή σου, θα έρθει η ώρα που αυτές πάλι θα εκδηλωθούν. Πρέπει να εξολοθρεύσουμε και να αποκόψουμε οτιδήποτε είναι εκείνο που μπορεί να αυξηθεί και να φέρει αργότερα προβλήματα, καθώς περπατάμε στην οδό του Κυρίου. Μέσα μας ίσως αγαπάμε ορισμενα πράγματα, ορισμένες συνήθειες ή οτιδήποτε άλλο, δεν τα παραδίδουμε στον Κύριο νομίζοντας ότι μπορούμε ό,τι ώρα θέλουμε να τα υποτάξουμε και να τα νικήσουμε. Αν δεν δώσουμε την πρέπουσα σημασία αμέσως στην αρχή, τα μικρά αυτά αγκάθια θα μας δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα, διότι εκείνα αυξάνονται, ενώ εμείς κοιμόμαστε ήσυχοι. Ο Σαούλ άφησε το βασιλιά των Αμαληκιτών ζωντανό (τον σκότωσε λίγο αργότερα ο Σαμουήλ) και τώρα ήρθε η ώρα αυτή, η ανυπακοή του να στραφεί εναντίον του και να σκοτωθεί από ένα τυχαίο Αμαληκίτη.
